ΤΟ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ Flying Drumkit
Τα τόξα του Ηρακλή, του Νίτσε και του Λιαντίνη
Ο ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΑΣ του Λιαντίνη στη ΓΚΕΜΜΑ (σ. 103) ξεκινάει με την παράθεση «Τόξων εμών άτερ Τροία δεν πέφτει» και με αστερίσκο τη μετάφραση των παραπάνω στίχων στα γερμανικά «Ohne meinen Bogen wird kein Ilion erobert – Χωρίς το τόξο μου δεν θα κυριευθεί το Ίλιον».
Από πού προέρχεται η πρόταση και από πού την έχει λάβει ο Λιαντίνης;
Ο Peter Gast, φίλος του Νίτσε, κλείνει το προλόγισμά του στο Ζαρατούστρα του Νίτσε ως εξής. Gleich Philoktet, ruft Zarathustra von seinem Eiland heruber: «Ohne m e i n e n Bogen wird k e i n Ilion erobert – Όπως ο Φιλοκτήτης φωνάζει ο Ζαρατούστρα από το νησί του. Χωρίς το τόξο μου δεν θα κυριευθεί το Ίλιον».
Η ιστορία είναι γνωστή από την Τραγωδία «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή.
Ο Φιλοκτήτης γιος του Ποίαντα, βασιλιά των Μαλιέων, πιστός και ακόλουθος του Ηρακλή, έλαβε ως δώρο από τον Ηρακλή το τόξο του και τα αλάθητα βέλη του. Στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας στρατεύθηκε και ο Φιλοκτήτης. Όταν οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στη νήσο Χρύση κοντά στη Λήμνο για να θυσιάσουν στο βωμό της Χρύσης, όπου είχε θυσιάσει και ο Ηρακλής, το φίδι που φύλασσε το βωμό δάγκωσε το πόδι του Φιλοκτήτη και με άλγη εγκαταλείφθηκε εκεί από τους συντρόφους του για εννιά χρόνια υποφέροντας έρημος και νοσών τα πάνδεινα. Το δέκατο έτος σύμφωνα με χρησμό του Κάλχα η άλωση της Τροίας εξαρτιόταν από τη σύμπραξη του Νεοπτόλεμου, του γιου του ήδη φονευθέντος Αχιλλέα, και του Φιλοκτήτη που κατείχε το ανίκητο τόξο του Ηρακλή. Έτσι ο Οδυσσέας μετέβη με το Νεοπτόλεμο στη Λήμνο, προκειμένου να απαγάγουν με δόλο το Φιλοκτήτη στην Τροία, αφού εκείνος κατείχε τα όπλα του Ηρακλή.
Το δράμα, που γράφτηκε το 409 π.Χ., ξεκινάει με την απόβαση του Οδυσσέα και του Νεοπτόλεμου στη Λήμνο.
Και τώρα παραθέτω το απόσπασμα από το Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, από όπου ο Λιαντίνης έχει πάρει το «τόξων εμών άτερ».
Από πού προέρχεται η πρόταση και από πού την έχει λάβει ο Λιαντίνης;
Ο Peter Gast, φίλος του Νίτσε, κλείνει το προλόγισμά του στο Ζαρατούστρα του Νίτσε ως εξής. Gleich Philoktet, ruft Zarathustra von seinem Eiland heruber: «Ohne m e i n e n Bogen wird k e i n Ilion erobert – Όπως ο Φιλοκτήτης φωνάζει ο Ζαρατούστρα από το νησί του. Χωρίς το τόξο μου δεν θα κυριευθεί το Ίλιον».
Η ιστορία είναι γνωστή από την Τραγωδία «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή.
Ο Φιλοκτήτης γιος του Ποίαντα, βασιλιά των Μαλιέων, πιστός και ακόλουθος του Ηρακλή, έλαβε ως δώρο από τον Ηρακλή το τόξο του και τα αλάθητα βέλη του. Στην εκστρατεία των Ελλήνων κατά της Τροίας στρατεύθηκε και ο Φιλοκτήτης. Όταν οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στη νήσο Χρύση κοντά στη Λήμνο για να θυσιάσουν στο βωμό της Χρύσης, όπου είχε θυσιάσει και ο Ηρακλής, το φίδι που φύλασσε το βωμό δάγκωσε το πόδι του Φιλοκτήτη και με άλγη εγκαταλείφθηκε εκεί από τους συντρόφους του για εννιά χρόνια υποφέροντας έρημος και νοσών τα πάνδεινα. Το δέκατο έτος σύμφωνα με χρησμό του Κάλχα η άλωση της Τροίας εξαρτιόταν από τη σύμπραξη του Νεοπτόλεμου, του γιου του ήδη φονευθέντος Αχιλλέα, και του Φιλοκτήτη που κατείχε το ανίκητο τόξο του Ηρακλή. Έτσι ο Οδυσσέας μετέβη με το Νεοπτόλεμο στη Λήμνο, προκειμένου να απαγάγουν με δόλο το Φιλοκτήτη στην Τροία, αφού εκείνος κατείχε τα όπλα του Ηρακλή.
Το δράμα, που γράφτηκε το 409 π.Χ., ξεκινάει με την απόβαση του Οδυσσέα και του Νεοπτόλεμου στη Λήμνο.
Και τώρα παραθέτω το απόσπασμα από το Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, από όπου ο Λιαντίνης έχει πάρει το «τόξων εμών άτερ».
Τόξων εμών μνημεία προς πυράν εμήν
κόμιζε. και σοι ταυτ΄, Αχιλλέως τέκνον,
παρήνεσ. ούτε γαρ συ τούδ΄ άτερ σθένεις
ελείν το Τροίας πεδίον ούθ΄ ούτος σέθεν.(Στίχοι 1432-1435)
Για θύμηση των τόξων μου, στον τόπο
της πυράς μου θα πας να αφιερώσεις.
Σε σένα, του Αχιλλέα γιε, σου λέγω
να ξέρεις, ούτε συ μπορείς να πάρεις
χωρίς αυτόν της Τροίας τη χώρα, μήτε
κι αυτός χωρίς εσένα.
Ό,τι ακολουθεί στη συνέχεια στον ΕΛΛΗΝΟΕΛΛΗΝΑ μπορεί ο μελετητής να το δει κάτω από τις παραπάνω ερμηνευτικές παραθέσεις μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου