Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπρεχτ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπρεχτ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Ιστορίες του κ.Κοϋνερ, περί βλακείας



Περί βλακείας

«Πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα»



«Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα;» ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ «Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;» «Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, για να σκεφτώ λίγο. Ε, μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών. Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα. Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν».

«Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία;»
«Ούτε το ένα ούτε το άλλο» απάντησε ο κ Κόινερ. «Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό. Ο Βλάξ το Υποψιάζεται, αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: με κακία. Προσπαθώντας να επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα, αλλά εκείνη επιστρέφει τα βραδιά καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα ματιά του. Φαύλος κύκλος».

«Ποιες δραστηριότητες επιλέγει συνήθως ο Βλάκας;»
«Επειδή είναι ανασφαλής επιλεγεί δραστηριότητες που του δίνουν μια Ψευδαίσθηση παντοδυναμίας. Καθώς είναι περιορισμένος στην Βλακεία του διαθέτει και ορισμένα πλεονεκτήματα: Οργανωτικότητα, επιμονή και υπομονή, Τα καταφέρνει συνήθως να οικειοποιείται δουλειές άλλων. Εξάλλου διαθέτει και ένα σπάνιο χάρισμα: δεν έχει καθόλου την αίσθηση της Ευγνωμοσύνης. Καθώς επίσης είναι και βλάκας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι κάνει κάτι το κακό, όταν καρπώνεται τον πνευματικό ή μη μόχθο, άλλων.»

«Ποια Ύπαρξη ενοχλεί περισσότερο τον Βλάκα;»
«Η αλογόμυγα. Γιατί τον βάζει σε υποψίες αυτογνωσίας».

«Ναι κύριε Κόινερ. Αλλά γιατί από την άλλη η αλογόμυγα πάει και κολλάει στα μούτρα του Βλάκα;»
«Διότι δεν μπορεί να ανεχτεί την Βλακεία. Αυτή είναι η μοίρα της αλογόμυγας».

«Και γιατί ο Βλάκας παρόλο που είναι πιο δυνατός δεν εξοντώνει την Αλογόμυγα;»
«Γιατί είναι βλάκας και υπερβολικός. Προσπαθεί να την εξοντώσει με κανονιές. Μονό ένας βλάκας θα προσπαθούσε να εξοντώσει μια Αλογόμυγα με κανόνι».

«Και ποια θα ήταν η λύση;»
«Η λύση θα ήταν να έπαυε να είναι Βλάκας. Αλλά καθώς αυτό είναι αδύνατον δυστυχώς δεν υπάρχει λύση: Ούτε για τον βλάκα αλλά και ούτε για την Αλογόμυγα».

«Και δεν είναι Τραγικό για τον Βλάκα να πρέπει να υποφέρει διαρκώς την ενοχλητική του Αλογόμυγα;»
«Ε όχι και τόσο. Τι να πούνε και όσοι θα πρέπει να υποφέρουνε τον βλάκα;»

«Πως είναι δυνατόν ο Βλάξ να μην έχει καθόλου την αίσθηση του χιούμορ;»
«Στην ουσία η έκλειψη Χιούμορ προστατεύει τον βλάκα. Διότι αν είχε στοιχειώδη αίσθηση του Χιούμορ δεν θα έπαιρνε και τον εαυτό του τόσο σοβαρά, οπότε θα έπαυε να’ ναι και βλάκας».

«Και ποια είναι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της Βλακείας;»
«Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Πρώτα απ όλα ο Βλάξ δεν έχει καμιά ικανότητα μεταφορικής σκέψης. Τα παίρνει όλα κυριολεκτικά. Έτσι αδυνατεί να καταλάβει πότε ο συνομιλητής του μεταφέρει μια άποψη άλλων από την άποψη του ιδίου του συνομιλητή του. Δεν μπορεί να αντιληφθεί την εντός εισαγωγικών φράση.

«Δηλαδή τι θέλετε να μας πείτε κ Κόινερ; Ότι υπάρχει Θεός;»
«Αγαπητό μου παιδί. Δεν ξέρω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός. Εκείνο για το οποίο είμαι Βέβαιος είναι ότι η Ανθρώπινη Βλακεία είναι Ακατανίκητη, κυριολεκτικά».

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Ακούραστοι Αγωνιστές


ΑΚΟΥΜΕ: ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
 
Α΄

Ακούμε: δεν θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες. Δεν μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δεν μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δεν μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.

Μάθε λοιπόν: 
Εμείς το ζητάμε.

Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς
Κανείς δεν θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω, το φαΐ είν’ έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δεν θα μπορείς άλλο να τρέχεις,
Θα μείνεις ξαπλωμένος. Κανείς
Δεν θα σε ψάξει για να πει:
Έγινε επανάσταση. Τα εργοστάσια
Σε περιμένουν.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες είτε όχι.

Λες:
Πολύν καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια
ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι:
Σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.


Β΄

Λες: Πολύν καιρό ήλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια
να ελπίσεις. 
Ήλπιζες τι; 
Πως ο αγώνας θα ’ναι εύκολος;

Δεν είν’ έτσι.
Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που:
Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.

Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, 
Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Η Τέχνη



Η τέχνη δεν έχει καμιά υποχρέωση να είναι πολυτέλεια των ακαμάτηδων .
 Κάθε τέχνη οφείλει να έχει μια κοινωνική αποστολή και χρησιμότητα. Ντιντερώ

Η τέχνη πρέπει σ΄αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων, να αποφασίσει. Μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο  μιας μικρή μερίδας ορισμένων που παίζουν τις θεότητες της μοίρας για τους πολλούς  και που απαιτούν πίστη που πρέπει πάνω απ΄όλα να είναι τυφλή και να  μπορείς να σταθεί  στο πλευρό των πολλών  και να βάλει την μοίρα στα δικά τους χέρια. Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις στις αυταπάτες και τα θαύματα και μπορεί να παραδώσει τον κόσμο στον άνθρωπο. Μπορεί να μεγαλώσει την αμάθεια μπορεί να  μεγαλώσει και την γνώση.Μπορεί να κάνει έκκληση  στις δυνάμεις που αποδείχνουν την δύναμη καταστρέφοντας και στις δυνάμεις που αποδείχνουν την δύναμη τους βοηθώντας. ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  Μ. ΜΠΡΕΧΤ


Πολλοί ρωτούν τους ποιητές τι είναι το ποίημα.
Είναι ενθύμιο φρίκης, απαντά ο ένας.
Είναι το καταφύγιο που φθονούμε, απαντάει ο άλλος.
Είναι το άλλο πρόσωπο της υπερηφάνειας, απαντάει ένας τρίτος.
Είναι ένα δέντρο που οφείλουμε να φτιάξουμε,
για ένα πουλί που εκκρεμεί στην ερημιά.
Είναι η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος, λέει κάποιος άλλος.
«Σας βλέπω να βοσκάτε σε ένα μικρό λιβάδι
που πια δεν φυτρώνει χορτάρι.
 Σας είναι όμως πιο εύκολο να αλλάξετε τα στομάχια σας
 και το πεπτικό σας σύστημα,
από το να παραχωρήσετε το λιβάδι στο καινούργιο χορτάρι,
 που με τις οπλές σας εμποδίζετε να μεγαλώσει».
«Δεν μου άρεσε ούτε να διατάζω ούτε να με υπηρετούν».
«Ψάξε τον άνθρωπο και προσπάθησε να τον γνωρίσεις.
 Προσπάθησε να νοιώσεις το δέρμα του και
πώς αυτό συμπεριφέρεται στις αλλαγές του αέρα.
Κούρασέ τον, και μετά εξέτασε τι αντέχει η καρδιά του.
 Άφησε τη φωνή του να ηχήσει αλλά μην ξεχνάς το ψιθύρισμα. 
Φάε μαζί του, χειροκρότησε τις μικρές του σκέψεις,
 κοίταξε μέσα από τα μάτια του.
 Όταν στα έργα σου πρέπει να πιει μπύρα,
πρέπει εσύ να ξέρεις πώς τρώει αυγά, πώς διαβάζει εφημερίδα,
πώς κοιμάται με τη γυναίκα του, και πώς πεθαίνει.
Οι απόψεις σου να έρχονται σε δεύτερη μοίρα από τις δικές του.
 Έτσι και αλλιώς δεν ανήκουν στα δικά του χαρακτηριστικά».
Έτσι ήθελε ο Μπρεχτ τους ανθρώπους της τέχνης. 
Πλάι και μέσα στους ανθρώπους.
 Να είναι το καρδιογράφημα της πάλλουσας καρδιάς του πλήθους.
 Και κυρίως να είναι αληθινά μέσα στο πλήθος.
 Και μέσα από αυτή τη σχέση να αναδύεται η δημιουργία και η τέχνη.



Όλες οι τέχνες υπηρετούν την μεγαλύτερη από τις τέχνες: την Τέχνη να ζεις.
 Μπέρτολτ Μπρεχτ