"Είμαι ο Οδυσσέας που επιστρέφει
ο Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!
Ο Οδυσσέας στην αρχή της ημέρας!"
ο Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!
Ο Οδυσσέας στην αρχή της ημέρας!"
Ο χρόνος που τελειώνει σε αναστροφή Ηριδανών ιστορικών ποταμών!
"Βλέπω τα ασβεστωμένα δωμάτια
όλα τα παράθυρα ορθάνοιχτα
δεν υπάρχει χιόνι, ο ήλιος υπάρχει,
δεν υπάρχει ομίχλη, ο ουρανός υπάρχει!
Τα πάντα εξαφανίστηκαν, όλα άλλαξαν
ενώ επέστρεφα από το παρελθόν μου
όλα είναι ίδια , εξωπραγματικά
είμαι ο Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!"
όλα τα παράθυρα ορθάνοιχτα
δεν υπάρχει χιόνι, ο ήλιος υπάρχει,
δεν υπάρχει ομίχλη, ο ουρανός υπάρχει!
Τα πάντα εξαφανίστηκαν, όλα άλλαξαν
ενώ επέστρεφα από το παρελθόν μου
όλα είναι ίδια , εξωπραγματικά
είμαι ο Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!"
"Η αληθινή ζωή είναι πάντα ένα, μακρύ ταξίδι.
'Ακουσε εγώ δεν φοβάμαι τα συναισθήματά
και, στη συνέχεια, κοίταξε, εγώ είμαι εδώ,
Άνοιξα σιγά-σιγά με το κλειδί
όπως κάποτε
που άφησα τη βαλίτσα στην πόρτα"
'Ακουσε εγώ δεν φοβάμαι τα συναισθήματά
και, στη συνέχεια, κοίταξε, εγώ είμαι εδώ,
Άνοιξα σιγά-σιγά με το κλειδί
όπως κάποτε
που άφησα τη βαλίτσα στην πόρτα"
"Σκοπεύω τον ήλιο μέσα στο δωμάτιο
άρμα της φωτιάς που τρέχει για την καρδιά
γιατί κάθε μέρα είναι η άμμος και η οργή
και δεν είναι πάντα ίδιες οι ώρες.
άρμα της φωτιάς που τρέχει για την καρδιά
γιατί κάθε μέρα είναι η άμμος και η οργή
και δεν είναι πάντα ίδιες οι ώρες.
Οι πέτρες καταναλώνονται όχι όμως και η Ζωή!"
Βλέπω τα ασβεστωμένα δωμάτια
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τα παράθυρα ορθάνοιχτα
δεν υπάρχει χιόνι, ο ήλιος υπάρχει,
δεν υπάρχει ομίχλη, ο ουρανός υπάρχει!
Τα πάντα εξαφανίστηκαν, όλα άλλαξαν
ενώ επέστρεφα από το παρελθόν μου
όλα είναι ίδια , εξωπραγματικά
είμαι ο Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!
Η αληθινή ζωή είναι πάντα ένα, μακρύ ταξίδι
ακούσε εγώ δεν φοβάμαι τα συναισθήματά
και, στη συνέχεια, κοιτάξε, εγώ είμαι εδώ,
Άνοιξα σιγά-σιγά με το κλειδί
όπως κάποτε
που άφησα τη βαλίτσα στην πόρτα
που άφησα τηνβαλίτσα μου στην πόρτα.
Κοίταξα γύρω μου πριν φωνάξω
Δεν φοβάμαι, μπορώ να σου πω
Επέστρεψα για να βρώ
όπως κάποτε
μέσα σε αυτό το σπίτι
την δύναμή μου
όπως ο Οδυσσέας, που επιστρέφει από τη θάλασσα
όπως ο Οδυσσέας, που επιστρέφει από τη θάλασσα.
Ένα λευκό ασβέστη
στους τοίχους του δωματίου μου
κίτρινο Garbino ουρανού,
ζεστό παιδικο βλέμμα !
Σκοπεύω τον ήλιο μέσα στο δωμάτιο
άρμα της φωτιάς που τρέχει πάνω στηνκαρδιά
γιατί κάθε μέρα είναι άμμος και οργή
και δεν είναι πάντα ίδιες οι ώρες!
Θέλω να σου πω
μη χτυπάς όλα αυτά τα χρόνια σαν ένα άδειο δίσκο,
ακούω
ακόμα και οι νέοι δεν φοβούνται μια αγάπη
και ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν την ξεριζώνουν από την καρδιά τους
Κοιτάζω
η δύναμή σου είναι μια σκιά φωτός
η δύναμή σας είναι μια σκιά φωτός.
Το χέρι βυθίστηκε στον άνεμο ...
θερμού αέρα, φωνάζοντας αυτές τις δικές μας ώρες
σφιχτά σε μια γροθιά
Ουρλιάζουν σαν τα πουλιά,
οι πέτρες καταναλώνονται, όχι όμως και η Ζωή!
η ημέρα είναι ίση με το ένα χέρι που τραυματίζεται
Είμαι ο Οδυσσέας που επιστρέψει
Οδυσσέας καλυμμένος με αλάτι!
Ο Οδυσσέας στην αρχή της ημέρας!
μετ. Κλειώ Αρτεμίδου