Η χελώνα

Την χελώνα την έκανε λύρα ο Ερμής, ο κύριος του Λόγου και την χάρισε στον Απόλλωνα, τον κύριο του Τόξου, έτσι ο λόγος όταν δεν είναι  ράβδος και σπαθί γίνεται μουσική.

Το Δένδρον

Το δέντρο των Ομηρικών Επών με ρίζες υγιείς, με κορμό δυνατό, με κλαδιά πολλά, με φύλλα αειθαλή κεραίες φωτοσύνθεσης με άνθη πανέμορφα,με καρπούς όλο τον χρόνο με θέση περίοπτη στο παγκόσμιο στερέωμα, με σοφό καλλιεργητή γεωπόνο την Αθηνά "κηπουρό" προστάτιδα της τέχνης του πολέμου, των ηρώων, ημιθέων και των μεγάλων πολεμιστών με όλα τα όπλα του Ελληνισμού φυσικά στο υλικό πεδίο και πνευματικά στον Χώρο των Ιδεών.

Η σημαία

Υψώστε την σημαία!
 Σηκώστε την ασπίδα!
Παρουσιάστε τα πλοία!
Στα χιλιάδες χρόνια της Οδύσσειας του Ελληνισμού!
Στο μεγάλο ταξίδι της περιπέτειας του!
Αστραία

Η φωτιά

Το Έμπειρον Ον, ο Άνθρωπος είναι  μεγαλύτερος από το Άπειρον Ον, τον Θεό γιατί εμπεριέχει την Πείρα της Φωτιάς, Έμπυρος σε  Σ πειροειδή εξέλιξη  των 4 στοιχείων της  Ζωής.

Το σπαθί

Η Σκέψη είναι το Βέλος της Ενεργείας και ο Λόγος το ΣΠΑΘΙ της Δημιουργίας 

στο Ζενίθ της Εμπειρίας

Η Πύλη

Οι αθώοι άνθρωποι πιστεύουν, οι καλοπροαίρετοι ελπίζουν, οι μικρόψυχοι σαρκάζουν, οι μικροπρεπείς χλευάζουν, οι μικρόνοες ειρωνεύονται ,οι ένοχοι φοβούνται, οι συνένοχοι που σιωπούσαν φλυαρούν ασταμάτητα, οι μικροβολεμένοι αδιαφορούν, οι υπνωτισμένοι αλλάζουν ύπνου πλευρό, οι ανόητοι γελούν, οι απελπισμένοι κλαίνε, οι ζηλόφθονοι λοιδορούν, οι κακοπροαίρετοι συκοφαντούν, οι ευαίσθητοι ανησυχούν, οι τρελοί ουρλιάζουν, οι λογικοί σκέπτονται και νηφάλια ερευνούν, οι σοφοί νουθετούν, οι όμορφοι ενώνουν, οι άσχημοι  αμαυρώνουν, οι κακοί  σκοτεινιάζουν, οι άδολοι εύχονται και ενεργά παρακολουθούν.
Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν τους πόθους της καρδιάς, την πρόθεση του σχολιαστή ομιλητή, το δε ύφος των σχολίων του φανερώνει το ήθος την ηθική την νοημοσύνη και την αισθητική.
Ο Χρόνος μεγάλος πανδαμάτωρ βασιλιάς θα δείξει στο τέλος μιας πολύκροτης  μεγάλης Ιστορίας τι είναι ο καθένας από εμάς όταν μπροστά στην πύλη και στον φρουρό θα σταθούμε γυμνοί και με τον καθρέφτη να μας κοιτάζει αδυσώπητα από την ρωγμή μιας χαμένης σκυφτής ανθρωπιάς μαζί με τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα που θα κρατούμε υπό μάλης στο τέλος αυτής της όρθιας βιοπάλης.

the end

Το λιονταράκι

Στο ορίζοντα των Μιγαδικών Γεγονότων ταλαντεύονται οι πνευματικοί φανοί της θυέλλης στα τετράγωνα των πραγματικών κύκλων ανάμεσα από το Μηδέν το Άπειρο και το Ομηρικό Ραψωδικό i των Ιδεών Αριθμών.Στα παιγνίδια της ποικιλόχρωμης σκέψης των Μυθικών Λιονταριών.

Ο φάρος

ανάμεσα από τα κύματα και τα σύννεφα