Νήες Αχιλλέως

Η αρχαϊκή πεντηκόντορος είναι ένα από τα πρώτα αρχαιοελληνικά πλοία που αναφέρονται στον τρωϊκό πόλεμο της «Ιλιάδας» του Ομήρου. Πλοία – μινιατούρα  του Ευ. Γρυπιώτη

Τα καράβια του Αχιλλέα

Β Ιλιάδος…. 680
Νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,
οἵ τ’ Ἄλον οἵ τ’ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,
οἵ τ’ εἶχον Φθίην ἠδ’ Ἑλλάδα καλλιγύναικα,
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,
τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.
ἀλλ’ οἵ γ’ οὐ πολέμοιο δυσηχέος ἐμνώοντο·
οὐ γὰρ ἔην ὅς τίς σφιν ἐπὶ στίχας ἡγήσαιτο·
κεῖτο γὰρ ἐν νήεσσι ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
κούρης χωόμενος Βρισηΐδος ἠϋκόμοιο,
τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο πολλὰ μογήσας        690
Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήβης,
κὰδ δὲ Μύνητ’ ἔβαλεν καὶ Ἐπίστροφον ἐγχεσιμώρους,
υἱέας Εὐηνοῖο Σεληπιάδαο ἄνακτος·
τῆς ὅ γε κεῖτ’ ἀχέων, τάχα δ’ ἀνστήσεσθαι ἔμελλεν.

Ποιος είναι ο οργισμένος νεαρός ημίθεος  ΈΛΛΗΝ  Αχιλλεύς  των 50  οηρικών νηών  που ταχεία  μέλει να αναστηθεί στην ραψωδία  Χ;

Ο Αχιλλέας μεγάλωσε κοντά στο κένταυρο Χείρωνα που ζούσε στο Πήλιο. Η γυναίκα του κενταύρου και η μητέρα του, Χαρικλώ, Φίλυρα, τον φρόντιζαν, ενώ ο ίδιος ο κένταυρος τον μύησε στις τέχνες και τα γράμματα, την θεραπεία και στις πολεμικές τέχνες . Μεγάλωσε ο Αχιλλέας και έγινε πάρα πολύ όμορφος. Οι περιγραφές ομιλούν για θεϊκή ομορφιά με μπάσα επιβλητική καθαρή φωνή, μάτια που έλαμπαν και μαλλιά κατάξανθα. Η ανδρεία του έγινε γνωστή σε όλο τον τότε κόσμο μάλιστα λέγεται ότι ερωτήθηκε ο Μενέλαος αν θα μπορούσε να νικήσει στον πόλεμο , απάντησε:
“Είναι αδύνατος η άλωσις της Τροίας άνευ του Αχιλλέως “

‘ΕΛΛΗΝΕΣ πολεμιστές ,  ήρωες και ημίθεοι καλλιτέχνες  δημιουργοί  γαλαξιών  ηρωικών ταξιδεύουν  όρθιοι ανυποχώρητοι ακάθεκτοι στον Χρόνο στο Χώρο και στον Χορό των ομηρικών ραψωδιών με την ναυαρχίδα που λέγεται ΕΛΛΑΣ  ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ  ΕΠΩΝ.

Κεκλεισμένων των θυρών

Θέση Τόξου φ 

φ Οδυσσείας στίχοι 240

Κι ἐσένα παραγγέλνω σου, θεϊκὲ Φιλοίτιε, ἀμέσως,
νὰ βάλης στὴν αὐλόθυρα κλειδὶ μαζὶ καὶ κόμπο.” 
Εἶπε, καὶ στὰ καλόχτιστα παλάτια μπῆκε μέσα,
καὶ ξαναπῆγε στὸ θρονὶ πού 'χε καθίσει πρῶτα·
κι ἀκολουθῆσαν τοῦ τρανοῦ τοῦ Ὀδυσσέα οἱ δοῦλοι. 

ΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΘΥΡΕΣ !

Εμπεδόκλειος Στοιχειολογία

An Allegory of the Elements by Jan Brueghel the Elder and Hendrick van Balen

Ο κοσμικός κύκλος της ενότητος και του διαχωρισμού

 στο ζεύγνυμι και διαιρώ

διαιρέσις   και πολλαπλασιασμό, φιλότης και νείκος  πράξεις και μη πράξεις σε κινητήριο σκοπό

Ο Εμπεδοκλής από τον Ακράγαντα της Σικελίας υπήρξε πολύπλευρη προσωπικότητα: γιατρός και περιπλανώμενος ιερέας, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας αλλά με δημοκρατικές πεποιθήσεις, ακολούθησε το παράδειγμα του Παρμενίδη και διατύπωσε τη διδασκαλία του σε εξάμετρους στίχους. Σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες συνέθεσε δύο ποιήματα, ένα κοσμολογικό με τον τίτλο Περί φύσεως και ένα θρησκευτικό με τον τίτλο Καθαρμοί.Στο έργο Περί φύσεως ανέπτυσσε τη φυσική του διδασκαλία: δεν υπάρχει γέννηση και θάνατος, αλλά μόνο ανάμειξη και χωρισμός τεσσάρων στοιχείων (ριζωμάτων)της φωτιάς, του αέρα, του νερού και της γης· κινητήριες δυνάμεις για την ανάμειξη και τον χωρισμό είναι η Αγάπη (Φιλότης) και η Φιλονικία (Νεῖκος)·ο κόσμος υπόκειται σε μια αέναη κυκλική διαδικασία, η οποία χαρακτηρίζεται από διάφορες φάσεις, μεταξύ της απόλυτης κυριαρχίας της Αγάπης, οπότε τα στοιχεία σχηματίζουν μιαν ομοιογενή σφαίρα (τον Σφαίρο), και της απόλυτης κυριαρχίας της Φιλονικίας, οπότε όλα τα πράγματα περιορίζονται στα τέσσερα στοιχεία. Στο πρώτο (α) από τα αποσπάσματα που ακολουθούν ο Εμπεδοκλής διατυπώνει τις θεμελιώδεις απόψεις του για τον κοσμικό κύκλο, τα τέσσερα στοιχεία και τις κινητήριες δυνάμεις του.

Εμπεδόκλειος Φιλοσοφία
Εμπεδόκλειος  Δημιουργία
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Το ατένισμα

Μαζί Ατενίσαμε τον Χορό των Γαλαξιών
Το φως των αστεριών τον στρόβιλο των ηλιακών ανέμων 
τον ρου των Ηριδανών ποταμών
 αριστερά της λύπης δεξιά της ευφροσύνης 
στα ανεμοδαρμένα ύψη της περιφροσύνης
 στον λόγο της σιωπής στην κεντρομόλα φλόγα της ψυχής
 με τα φτερά της λογικής στην γέννηση μιας συνείδησης αρμονικής
 στο πρώτο πρωινό της κοσμικής χαραυγής.
 Ενθυμήσαι;;;;
Τον Ήχο του Ονείρου!

Αστραία

Οι Αλχημιστές

Ο χορός των υπερσυνειδήσεων

Μαζί ατενίσαμε την άβυσσο

του άγνωστου ωκεανού
…σε στάλες λευκής βροχής
Σε σταγόνες κυμάτων γεύσης αλμυρής
Ανάμεσα από λευκόχρυσα φώτα μιας πόλης μαγικής
Δεξιά η Σκύλλα αριστερά η Χάρυβδη
Πάνω ψηλά ένα αστέρι σιωπηλό στην είσοδο του Γαλαξία
Κάτω το άνοιγμα και το άλμα για την Ελευθερία.
Λευκό στο κόκκινο της γέννησης της πρόκλησης
Γαλάζιο στην πρόσκληση των αιθέριων υπερσυνειδήσεων
της μετουσιωτικής ένωσης σε ανατροπή της σύλληψης της κοσμογονικής.

Το ζευγάρι των αλχημιστών

…σε δάκρυα της λιακάδας αγγελιοφόρων χρυσόσκονης

Αστραία

Οι Πελειάδες

Στον χορό των σχημάτων…

Μαζί περπατήσαμε στο δάσος των μορφών

Στα δίχτυα της ηφαιστειακής πρωτογενούς λάβας
Σε αείζωον πυρ
Χαράξαμε τα σημεία της φανερωμένης κοσμικής αντίληψης
Της κοσμολογικής αειγενεσίας.
Ο Απόλλων μας φανέρωσε
Ο Ερμής μας ζήλεψε
Ο Ποσειδών μας απελευθέρωσε
Ο Οδυσσέας δάκρυσε ….. οι Φαίακες μας τραγούδησαν
Ο Δούρειος Ίππος στήθηκε στην Ιλιάδα των Ρόδων
Των κόκκινων πολεμιστών.
Σε ίχνη γήινης χρυσόσκονης εν είδει πελειάδων το Πνεύμα βημάτισε γύρω από τα τείχη των κλεφτών
Η Ενέργεια χόρεψε στην ύλη άσπρων πουλιών σε ερυθρό φόντο μινιμαλιστικών σκιών.
Ο Αρχέγονος ταξιδευτής στάθηκε στο μέσον της αντίθεσης, της πρόσθεσης, της σύνθεσης, της ανάθεσης, της περίθεσης, της κατάθεσης των όντων και των στοιχείων και…. αναμετρώντας το άπειρο ….είπε: Γένοιτο Φάνης Έρως Ωόν Ερωτοτροπόν!
Γιατί…. η αιωνιότητα είναι για τους ποιητές των μορφοποιητικών συχνοτήτων

 και κραδασμών εν τη δημιουργία του λόγου των.

Σε δόνηση λευκής επιταγής!

Αστραία

Ο αγαλματοποιός

Franηois Boucher "Pygmalion and Galatea"

 Ο πρίγκιψ της ενδελέχειας, ο βασιλιάς της υπέρβασης, ο αγαλματοποιός του ποιητικού σκοπού σε μια αιτιακή του μέλλοντος από το μυθιστορικόν παρελθόν .
 Όταν ένας άνδρας ονειρεύεται την αγάπη και συλλαμβάνει τον έρωτα εν τη Γενέσει της Ιδέας του.
 Πυγμαλίων και Γαλάτεια ….
 the love story of dream

Εντελέχεια:

ενέργεια σύνδεσης!
 Για πρίγκιπες και για πριγκίπισσες αριστοτελικής καταγωγής!

H ουσία, εκείνο που κάνει ένα πράγμα

να είναι αυτό που είναι,

δεν είναι κάτι δεδομένο, κάτι έτοιμο,

που προϋπάρχει του πράγματος.

Αριστοτέλης ενδελεχώς

Το λέκτρον

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Το ναγουάλ είναι ο κόσμος της ενέργειας και το τονάλ το πεδίο της ύλης.

 Η εξίσωση της σχετικότητος τα συνδέει μεταξύ τους με την ταχύτητα του φωτός .Ϋλη και αντιύλη.

Η κβαντική φυσική είναι γνώση μεταφυσική και η εξήγηση της φτιάχνει την φυσική.

Η πραγματική Δημιουργία είναι ένωση ζευγάρι στοιχείων ανάμεσα στα δύο πεδία.

Ζεύνυμι Ζευς Ζωή. Τα άλλα είναι απλή κατασκευή.

Η περιγραφή της κατασκευής της συζυγικής κλίνης από τον Οδυσσέα
 ψ Οδύσσειας στ. 181
...Αυτά είπε εκείνη δοκιμάζοντας τον άντρα της, μα τούτος
συχύστη κι είπε στη γυναίκα του τη γνωστικιά αναμμένος:
«Γυναίκα, αλήθεια, αυτός ο λόγος σου μες στην καρδιά με αγγίζει!
Ποιος το κλινάρι μετασάλεψε; Καλός τεχνίτης να 'ταν,....

Εδώ έχουμε ανακαλύπτουμε την υψηλή την λογοτεχνική πανουργία του Ομήρου.
Άριστος ψυχολόγος, έχει στο μυαλό του μια αρχιτεκτονική κατασκευή γεμάτη αναβολές μετεωρίσεις καθυστερήσεις.
Η συνάντηση με την Πηνελόπη πρέπει να στέκει στην κορυφή

Ποια είναι η Πηνελόπη Α;
Μα είναι ο Οδυσσέας αντι Α.
Ποιος είναι ο Ελεύθερος αντι Ω;
Μα είναι ο Όμηρος Ω.
Την συνάντηση των δύο κόσμων σωματιδίων και πεδίων ο Ποιητής περιγράφει καταπληκτικά κβαντικά σε σουρεαλιστική δημιουργική γραφή στην ραψωδία ψ

Η συνάντηση

Το φιλί

Οι δρόμοι μιας αγάπης είναι σαφώς αδιόρθωτα ομηρικοί!.

ΧΑΡΑΖΕΙ η μέρα της επιστροφής στην ΟΜΟΡΦΙΑ και την ΑΘΩΟΤΗΤΑ, πίσω από την ανταριασμένη αχλήν, και ο νέος άνθρωπος βγαίνοντας απο το σπήλαιο της λήθης θα προχωρήσει συνειδητά πλέον, συνθέτοντας την ζωή του απο την αρχή, σύμφωνα με τον ΗΡΑΚΛΕΙΤΙΚΌ ΝΌΜΟ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΔΡΟΜΙΑΣ.
ΤΟ ΚΛΕΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ 
ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ!!!

ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ !!! ROBERT DOISNEAU

Ο Δρόμος

Ουράνιο Τόξο στην Ιθάκη 

Ι θάκη!
Ο επαναστατικός δρόμος μιας ανυποχώρητης  Καρδιάς!
Νιώθω προσωρινόςΚι’αυτό μου δίνει
την ικανοποίηση
της ελαφρότητας…
κι’αυτό, μου δίνει
την ικανότητα
της Ελευθερίας .

Η λύπη, η προσμονή,
η επιθυμία στο βωμό

… του αδυσώπητου.

Η λαχτάρα να συναντήσεις
την Πηνελόπη,
η αμφιβολία αν σε περίμενε…
η διαπίστωση ότι,
η Πηνελόπη, ο Οδυσσέας
και ο Τηλέμαχος της ζωής σου,
ήσουν εσύ… ο ίδιος.
Η Ιθάκη, που είναι;
Πόσο αργεί αυτό το
ταξίδι ακόμη;
Πρέπει να σκοτώσεις

και τους μνηστήρες .

Δοκίμασαν να σου κλέψουν
τον κόσμο σου.
Δοκίμασαν να σου κλέψουν την
Ψυχή σου.
Λεηλάτησαν την ζωή σου…

Μείνε όρθιος, Οδυσσέα !Απέναντι … σ¨ένα
ανελέητο Ποσειδώνα.
Μείνε όρθιος, Οδυσσέα!
Κι ονειρέψου τον εαυτό σου
Μεγαλόπρεπο βασιλιά
Της Ιθάκης ξανά!!!

ΕΛΖΙΝ

Οδυσσέας

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΟΥΣ

 CHATEAU DE COMPIEGNE dans l'Oise ΓΑΛΛΙΑ

"ΟΔΥΣΣΕΑΣ"
............
ΕΙΜΑΙ ΜΕΡΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ

Δεν μπορώ να ξεκουραστώ από το ταξίδι: Θα πιω
την ζωή μέχρι τα κατακάθια : πάντα έχω απολαύσει
σε μεγάλο βαθμό, έχω υποφέρει σε μεγάλο βαθμό, μαζί με ότι με 
αγάπησε και μόνος ?

Στην ακτή, και όταν
γλιστρώντας με παρέσυραν οι βροχερές Υάδες
εξοργίζω τη ξεθωριασμένη θάλασσα: Έγινα ένα όνομα?
Για πάντα κωπηλατώντας με μία πεινασμένη καρδιά
Πολλά έχω δει και γνώρισα ? Πόλεις των ανδρών
και τα ήθη, κλίματα, συμβούλια, κυβερνήσεις,
Εγώ όχι λιγότερο σημαντικός, αλλά τιμήθηκα από όλα αυτά
Και «μεθυσμένος» απόλαυσα την μάχη με τους συμπολεμιστές μου?
μακριά στις ηχηρές πεδιάδες της θυελλώδους Τροίας .
ΕΙΜΑΙ ΜΕΡΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ?
Ωστόσο, όλες οι εμπειρίες είναι μια αψίδα μέσω την οποία διαπερνά κανείς
Λάμπει ο αταξίδευτος κόσμος, του οποίου το περιθώριο εξασθενίζει
Για πάντα και για πάντα, κινούμαι.
Πόσο βαρετό είναι να σταματήσει κανείς , να βάλει ένα τέλος,
να σκουριάζει αγυάλιστος , όχι να λάμπει χρήσιμος!
Σαν να αναπνέεις είναι η ζωή . Η ζωή συσσωρεύει ζωή
Ήταν όλα για λίγο, μιας και για μένα
μικρή παραμένει: αλλά κάθε ώρα σώζεΙ
από εκείνη την αιώνια σιωπή, κάτι περισσότερο,
είμαι κομιστής νέων πραγμάτων ? Και άθλια ήταν

Και αυτή η γκρίζα λαχτάρα του πνεύματος που επιθυμεί
να ακολουθήσει τη γνώση σαν ένα βυθισμένο αστέρι ,
Πέρα από τα μεγαλύτερα δυνατά όρια της ανθρώπινης σκέψης.

Αυτός είναι ο γιος μου, ο δικός μου Τηλέμαχος,
στον οποίον αφήνω το σκήπτρο και το νησί
που τόσο πολύ αγάπησα, διακρίνοντας τον να εκπληρώσει
αυτή την εργασία, με αργή σύνεση να κάνει ήπιους
τραχείς ανθρώπους, και μέσα από μαλακούς βαθμούς
να τους καθηλώσει στο χρήσιμο και στο καλό.
Περισσότερο άμεμπτος είναι αυτός, στο κέντρο της σφαίρας
του κοινού καθήκοντος , αρκετά καλός για να μην αποτύχει
Γνωρίστε την λατρεία στους θεούς του νοικοκυριού μου,
Όταν θα έχω φύγει. ,αυτός θα κάνει το έργο του , εγώ το δικό μου.

Εκεί βρίσκεται και το λιμάνι? Το σκάφος ξεφυσά το πανί του:
Υπάρχει κατήφεια στις σκοτεινές μακρυνές θάλασσες. Οι Ναυτικοί μου,,ψυχές που έχουν κοπιάσει, και σφυρήλατήθηκαν και σκέφτηκαν μαζί μου
Αυτό πάντα με ένα ευθυμο καλωσόρισμα πήρε
τον κεραυνό και την ηλιαχτίδα , και τα αντιπαράθεσε
με τις ελεύθερες καρδιές, ελεύθερα μέτωπα εσείς και εγώ είμαστε παλιοί?
Το γήρας είχε ακόμη την τιμή του και το μόχθο του?
Ο θάνατος τα κλείνει όλα: αλλά κάτι πρίν το τέλος,
Κάποιο ευγενές έργο μπορεί ακόμη να γίνει,
όχι ανάρμοστους άνδρες που αγωνίστηκαν με τους Θεούς.
Τα φώτα αρχίζουν να λαμπυρίζουν από τα βράχια:
Η μεγάλη μέρα πέφτει: το αργό φεγγάρι ανεβαίνει: το βάθος
στενάζει γύρω με πολλές φωνές. Ελάτε, φίλοι μου,
«Δεν είναι πολύ αργά για να αναζητήσουμε ένα καινούργιο κόσμο.
Σπρώξτε μακριά, και κάθεστε καλά για να κατατροπώσουμε
τις βαθειές ρυτίδες Για το σκοπό μου κρατά
να πλεύσει πέρα από το ηλιοβασίλεμα, και τα λουτρά
όλων των δυτικών αστέριών, μέχρι να πεθάνω.
Μπορεί να είναι αυτοί οι κόλποι που θα μας πλύνουν:
Μπορεί να αγγίξουμε του «μακάριους νήσους» ,
Και δούμε τον Μεγάλο Αχιλλέα, τον οποίο γνωρίσαμε.
Αν και μας έχουν δοθεί πολλά , πολλά ακόμη περιμένουμε? Και αν
Δεν είμαστε τώρα τόσο δυνατοί όσο τον παλιό καιρό
που κινούσαμε γή και ουρανό ? Αυτό που είμαστε, είμαστε,
ίδιας –ιδιοσυγκρασίας με τις ηρωικές καρδιές,
γίναμε πιο αδύναμοι από το χρόνο και τη μοίρα,

αλλά με ισχυρή θέληση
για να προσπαθήσουμε, να αναζητήσουμε, να βρούμε και να μην «παραδοθούμε».


ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Alfred Lord Tennyson "ULYSSE" 1833

 σε μετάφραση Κλειώ Αρτεμίδου

Το Βλέμμα

                                                  ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ!   JAN STYKA

Η αγωνία ενός…Γρέκο.

Από την.. αναφορά…Φθάσε εκεί που μπορείς!
Φθάσε εκεί που δεν μπορείς!

Κάθε εποχή έχει και το δικό της πρόσωπο.
Το πρόσωπο της εποχής μας είναι άγριο.
Ψυχές ντελικάτες δεν τολμούν να το κοιτάξουν κατάματα.

Ο Οδυσσέας, αυτός που αρμενίζει απάνω στους δεκαεφτασυλλαβους που γράφω, πρέπει, με τέτοια μάτια να κοιτάζει την άβυσσο.
Χωρίς ελπίδα και φόβο, μα και χωρίς αναίδεια.

Όρθιος στην άκρη του γκρεμού!

Όλο αγωνίες, εφιάλτες και ρωτήματα ήταν η νιότη μου.
Όλο μισές αποκρίσεις η αντρίκεια μου ηλικία.

Κοίταζα τα’αστρα. Κοίταζα τους ανθρώπους, Κοίταζα τις ιδέες, τι χάος!
Κι’ανάμεσα τους, τι αγωνία να κυνηγάς τον θεό, το γαλάζιο πουλί με τα κόκκινα νύχια!
Έπαιρνα ένα δρόμο, έφτανα στα άκρα του, άβυσσος.
Γύριζα πίσω τρομαγμένος, Έπαιρνα ένα άλλο δρόμο, έφτανα στα άκρα του, πάλι άβυσσος
Ξανάρχιζε η φυγή κι η καινούργια πορεία, κι έξαφνα να ξεχάσκιζε πάλι μπροστά μου, η ίδια άβυσσο.
Όλοι οι δρόμοι του νου έφερναν στην άβυσσο.

Πανικός κι ελπίδα οι δυο πόλοι,όπου περιστρεφόταν μέσα στον αέρα, η νιότη μου και η αντρίκεια ζωή μου.
Μα τώρα, στα γεράματα,στέκουμαι ομπρός στην άβυσσο ήσυχα, άφοβα,δεν φεύγω πια, δεν εξευτελίζομαι.

Όχι εγώ , ο Οδυσσέας που πλάθω, τον δημιουργώ ν’αγαντιάζει με γαλήνη την άβυσσο και δημιουργώντας, τον μάχομαι να του μοιάσω.

Δημιουργούμαι κι εγώ.
Μπιστευουμαι στον Οδυσσέα,
Είναι όλες μου οι λαχταρες.

Ειναι το καλούπι που σκαλίζω να χυθεί ο μελλούμενος άνθρωπος.
.
Ότι λαχτάρισα και δεν μπόρεσα, αυτός θα μπορέσει.
Ξόρκι που σαγηνεύει τις σκοτεινές και φτερωτές δυνάμεις που δημιουργούν το μελλούμενο.
Καλομελετά κι ερχεταιι
.Ερχεται ποιος;
Ο δημιουργούμενος Οδυσσέας.

Αυτός είναι το Αρχέτυπο!

Η ευθύνη του δημιουργού είναι μεγάλη.
Ανοίγει δρόμο, που μπορεί να μαυλίσει το μελλούμενο και να το κάνει να πάρει απόφαση
Στράφηκα στον αμίλητο σύντροφο, δεξιά μου:
-Καπετάν Οδυσσέα, είπα, φθάσαμε;
Ο καιρός μου φαίνεται σταμάτησε, σαν νάγινε αιωνιότητα, κι’ο τόπος τυλίχτηκε στην χούφτα μου σαν παλιά περγαμηνή κι η λύτρωση, αυτό που λέγαμε λύτρωση κι απλώναμε απελπισμένοι στον ουρανό τα χέρια να την φθάσουμε, ένα κλωνί γίνηκε βασιλικός στο αυτί μου..
Ο σύντροφος ανάσανε βαθιά και χαμογέλασε..
-Λυτρώθηκες από την λύτρωση, είπε κι η φωνή του ήταν τραχιά, βραχνιασμένη από τους αέρηδες της θάλασσας.
Λυτρώθηκες από την λύτρωση, ετούτος είναι ο πιο αψηλός άθλος του ανθρώπου.
Τέλεψε η θητεία σου στην ελπίδα και στον φόβο.

Έσκυψες στην άβυσσο κι είδες αναποδογυρισμένο το είδωλο του κόσμου και δεν τρόμαξες.

Θυμασαι;
-Τώρα φθάσαμε ; είπα συγκινημένος
-Φθάσαμε; Έκανε αυτός ξαφνιασμένος,
Τώρα ξεκινούμε, Χωρίς καράβι, Χωρίς θάλασσα, Χωρίς κορμί! Λεύτεροι!

Τέλεψες το χρέος σου . Γέννησες ένα γιο ,ανώτερο σου

Στάσου εδώ σημαδούρα,
εγώ θα πάω πιο πέρα…

Πηγή

Οι Λέοντες

ΤΑ ΕΝ ΠΥΡΑ ΟΝΤΑ

Οι Ονειρευτές του Απείρου στην Πύλη του Ονείρου με την Φλόγα του  Εμπείρου 

Το πλοίο

Η ναυς Ένα καράβι παλιό παραμυθένιο ομηρικό "Οδύσσεια"
 αρμενίζει σε θάλασσες πλατιές διαδικτυακές αντιληπτικές
 με παλιούς και νέους ομηριστές πειρατές ανιχνευτές

Οι Νέες Ένοπλες Δυνάμεις του Ελληνικού Απελευθερωτικού Νου

Έλληνες και Φιλέλληνες , Νέοι πάντα έφηβοι, και ως εκ τούτου Ηλιογεννείς του Φοίβου πολεμιστές ,από τα πέρατα όλου του κόσμου του σύμπαντος των γαλαξιών και των αστεριών

Ενωθείτε στο όνομα της Ομορφιάς της Αξιοπρέπειας και της Τιμής της Ελευθερίας.

Αντισταθείτε στην ανοησία στην βλακεία στο ευτελές στην δουλεία την δουλοπαροικία.

Αγανακτήστε με την αδικία του πνεύματος την πτωχεία, την θρησκευτική και οικονομική δικτατορία.

Εξοργιστείτε με την πατριδοκαπηλία και την παγκοσμιοποιητική των λαών ισοπεδωτική ομογενοποιία .

Θυμώστε με την αγαμεμνονική αλαζονία με την πολιτικάντικη νοοτροπία την μνηστηριακή υβρεολογία την θρησκευτική χειραγωγία.

Αρνηθείτε την ελεημοσύνη την ψεύτικη φιλανθρωπία τα ψίχουλα αγάπης θεών και ανθρώπων την κάλπικη τους πονοψυχία.

Πετάξτε τα ρούχα τα κουρέλια της ζητιανιάς και της επαιτείας

Αρνηθείτε την υποτέλεια την κάθε μορφής ζητιανιά

Ενδυθείτε με ηλιακή εκστρατευτική φορεσιά της αυτογνωσίας

Πολεμήστε την κλοπή την υποταγή την σκλαβιά την διαφθορά την αδιαφορία για την συμμετοχή στα κοινά με την σωστή αγωγή και συμπεριφορά.

Νέοι Αχιλλείς της καλλιγύναικος Ελλάδος υπασπιστές, αθάνατοι σοφοί ώριμοι άτρωτοι και δυνατοί με των Μυρμιδόνων την ναυαρχίδα στον πόλεμο των άστρων την ιστορική ναυαχία

στην κάθοδο των ωραίων,

στην απόβαση των ραψωδικών Μουσών

στη άνοδο των

των Ηρώων Ηρακλειδών

Β Ιλιάδος στίχοι 480-785

Κατάλογος Νεών: 

Ατενίζοντας την Τροία

Ο Κατακλυσμός

Η ζωή μας με τον Όμηρο ....στην χώρα του Μύθου και της Πραγματικότητας  πάνω σε γερό πλοίο και σκαρί στον αναπόφευκτο κατακλυσμό της Γνώσης τον απελευθερωτικό.
Ναύαρχος ο Ποιητής Όμηρος, ναυαρχίδα η Ελλάς, προορισμός η Ιθάκη αρμενίζοντας περπατώντας πετώντας για ένα παλάτι καθαρό με μία ψυχή μία καρδιά και ένα μυαλό 

Ο Θησέας

Theseus fighting the Minotaur by Jean-Etienne Ramey, marble, 1826, Tuileries Gardens, Paris

Ομως τι είναι Γνώση;
Πως προσεγγίζεται;
Πως μπορεί να Γνωρίσει κάποιος;
Τι είναι Αλήθεια ;
Πώς να ξεχωρίσει κανείς το ‘είναι’ και το ‘φαίνεσται’ των πραγμάτων;
Η Γνώση, όταν την πρωτοκοιτάξει κανείς είναι ένας τεράστιος Λαβύρινθος,
με τον τρομερό Μινώταυρο να καραδοκεί.
Ελάχιστοι πλησιάζουν και ακόμη πιο ελάχιστοι βγαίνουν σώοι από εκεί.
Η πρώτη προσέγγιση του ανθρώπου -Οδυσσέα, θα γίνει με την μορφή του Θησέα,
που θα τον εξερευνήσει με την βοήθεια μιας γυναίκας και ενός Μίτου.
Από εκεί και μετά θα υψωθεί και θα τον βλέπει πάντα πανοραμικά και από ψηλά,
με τα Φτερά του Δαίδαλου.

Η χελώνα

Την χελώνα την έκανε λύρα ο Ερμής, ο κύριος του Λόγου και την χάρισε στον Απόλλωνα, τον κύριο του Τόξου, έτσι ο λόγος όταν δεν είναι  ράβδος και σπαθί γίνεται μουσική.

Το Δένδρον

Το δέντρο των Ομηρικών Επών με ρίζες υγιείς, με κορμό δυνατό, με κλαδιά πολλά, με φύλλα αειθαλή κεραίες φωτοσύνθεσης με άνθη πανέμορφα,με καρπούς όλο τον χρόνο με θέση περίοπτη στο παγκόσμιο στερέωμα, με σοφό καλλιεργητή γεωπόνο την Αθηνά "κηπουρό" προστάτιδα της τέχνης του πολέμου, των ηρώων, ημιθέων και των μεγάλων πολεμιστών με όλα τα όπλα του Ελληνισμού φυσικά στο υλικό πεδίο και πνευματικά στον Χώρο των Ιδεών.

Η σημαία

Υψώστε την σημαία!
 Σηκώστε την ασπίδα!
Παρουσιάστε τα πλοία!
Στα χιλιάδες χρόνια της Οδύσσειας του Ελληνισμού!
Στο μεγάλο ταξίδι της περιπέτειας του!
Αστραία

Η φωτιά

Το Έμπειρον Ον, ο Άνθρωπος είναι  μεγαλύτερος από το Άπειρον Ον, τον Θεό γιατί εμπεριέχει την Πείρα της Φωτιάς, Έμπυρος σε  Σ πειροειδή εξέλιξη  των 4 στοιχείων της  Ζωής.

Το σπαθί

Η Σκέψη είναι το Βέλος της Ενεργείας και ο Λόγος το ΣΠΑΘΙ της Δημιουργίας 

στο Ζενίθ της Εμπειρίας

Η Πύλη

Οι αθώοι άνθρωποι πιστεύουν, οι καλοπροαίρετοι ελπίζουν, οι μικρόψυχοι σαρκάζουν, οι μικροπρεπείς χλευάζουν, οι μικρόνοες ειρωνεύονται ,οι ένοχοι φοβούνται, οι συνένοχοι που σιωπούσαν φλυαρούν ασταμάτητα, οι μικροβολεμένοι αδιαφορούν, οι υπνωτισμένοι αλλάζουν ύπνου πλευρό, οι ανόητοι γελούν, οι απελπισμένοι κλαίνε, οι ζηλόφθονοι λοιδορούν, οι κακοπροαίρετοι συκοφαντούν, οι ευαίσθητοι ανησυχούν, οι τρελοί ουρλιάζουν, οι λογικοί σκέπτονται και νηφάλια ερευνούν, οι σοφοί νουθετούν, οι όμορφοι ενώνουν, οι άσχημοι  αμαυρώνουν, οι κακοί  σκοτεινιάζουν, οι άδολοι εύχονται και ενεργά παρακολουθούν.
Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν τους πόθους της καρδιάς, την πρόθεση του σχολιαστή ομιλητή, το δε ύφος των σχολίων του φανερώνει το ήθος την ηθική την νοημοσύνη και την αισθητική.
Ο Χρόνος μεγάλος πανδαμάτωρ βασιλιάς θα δείξει στο τέλος μιας πολύκροτης  μεγάλης Ιστορίας τι είναι ο καθένας από εμάς όταν μπροστά στην πύλη και στον φρουρό θα σταθούμε γυμνοί και με τον καθρέφτη να μας κοιτάζει αδυσώπητα από την ρωγμή μιας χαμένης σκυφτής ανθρωπιάς μαζί με τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα που θα κρατούμε υπό μάλης στο τέλος αυτής της όρθιας βιοπάλης.

the end