Ψυχές Αιωρούμενες

(δημιουργία Υιώτας: ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΦΎΛΛΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ, 2015)

Πολύλαλα τα κύματα ξεμάκραιναν τα σύνορα. 
Ο  βοριάς χάραζε νιοφούσκωτα τα μυστικά που σάστιζαν.
Από τότε μελετούσα τα όνειρα
όσα μπορούσαν να χωρέσουν  στο άδειο μπουκάλι.


Διάττοντες  αστέρες  τα όνειρα
Πρόσφασε να κάνεις μια ευχή,  ίσως πιάσει!

Μάγισσες λέξεις  στην απομόνωση της αβύσσου αναπτέρωναν
του γνησίου γαλάζιου την έλλειψη και την μοναδική του ήλιου έκταση
Οι σκιές; συχνά εύγλωττες.
άχρωμη υπόσταση τους στο ηλιοβασίλεμα
αλλού ο ήλιος στο παιδί

Όσοι αφροί της θάλασσας , αξεδιάλυτα αντιτεχνάσματα 
ανύφαντρων προικιών ενάντια στην ύπουλη υπομονή των μνηστήρων

ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
έγειραν ώμοι του βοριά στο βάρος της ιδιότυπης  μελωδίας
Εμείς  που είμαστε; Εμείς  που πάμε;

ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ
Ποτέ μην υποκύψεις  ποιητή!
Ψυχή είναι η ίδια η ποίηση
κι ας είναι ψυχές αιωρούμενες

Ποιητική  συλλογή

ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ του ΟΚΤΩΒΡΗ

ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ
Ν Υόρκη

ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ