Έρως και Δημοκρατία

Η πειθώ και ο Έρως αριστερά και η Αφροδίτη και ο Αντέρως αντίκρυ. Τοιχογραφία Πομπηίας, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης.

Ο Ελληνικός λόγος είναι η εγκυρότερη έως τώρα παρουσία απόφανση του Είναι.Η ανθρώπινη ιστορία η οποία αρχίζει ουσιαστικά στην αρχαία Ελλάδα, όπου αναπτύσσεται η κριτική σκέψη αποκαλύπτεται ως η μεγαλύτερη αμφισβήτηση που γνώρισε ποτέ και μπορεί αναγνωρίσει το Είναι.
Αυτό είναι το πρώτιστο μάθημα της Ελληνικής γλώσσας και υπάρχει αυτοτελώς στο λέγω του Ομηρικού διαλέγομαι.

Με τον Ελληνικό λόγο κατόρθωσε αυτό το Είναι να προσητυλιστεί στην Δημοκρατία.Είναι το επιστημολογικό επακόλουθο της ανατροπής που έφερε την ελληνική γλώσσα στο κέντρο της οντολογικής θεωρίας του.

Στην ελληνική μυθολογία η Πειθώ ήταν η θεά που προσωποποιούσε την πειθώ, τη μεγάλη και πολύπλευρη δύναμη του ανθρώπινου λόγου. Η Πειθώ ωστόσο εμφανίζεται αρχικώς ως θεότητα όχι του λόγου, αλλά της ερωτικής δράσεως, δηλαδή του έρωτα και του γάμου. Αναφέρεται, κάπως συγκεχυμένα, ως κόρη της Αφροδίτης και του Ερμή. Η Πειθώ λατρευόταν άλλοτε ως αυτόνομη θεότητα και άλλοτε ως βοηθός άλλων θεοτήτων, όπως της Αφροδίτης, του Πόθου, του Ιμέρου, των Ωρών και των Χαρίτων. Σπανιότερα το κύριο όνομα «Πειθώ» απαντάται ως επίθετο και θρησκευτική επίκληση της θεάς Αφροδίτης και της θεάς Αρτέμιδος. Στην περίπτωση του αρχαιοελληνικού γάμου, η σχέση της Πειθούς ήταν βαθύτερη, επειδή ο γαμβρός έπρεπε να διαπραγματευθεί με τον πατέρα της υποψήφιας νύφης (και να τον πείσει) ως προς τα οικονομικά του προκειμένου να την παντρευτεί. Οι πιο επιθυμητές γυναίκες προσέλκυαν πολλούς υποψήφιους μνηστήρες και ο πειστικός λόγος καθόριζε συχνά τον βαθμό επιτυχίας τους (πρβλ. και την ομοιότητα των λέξεων «πειθώ» και «πόθος»)

Η αντίστοιχη της Πειθούς στη ρωμαϊκή μυθολογία ήταν η Σουαδέλα. Εξάλλου, με το όνομα Πειθώ απαντάται και μία από τις Ωκεανίδες (ηΘεογονία αναφέρει ακόμα και τη θεά ως κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος).

Έρως και Λόγος