Η Μορφή

Μαζί περπατήσαμε στο δάσος των μορφών ατενίζοντας το φως των Αστεριών

Στα δίχτυα της ηφαιστειακής πρωτογενούς λάβας 
Σε αείζωον πυρ
Χαράξαμε τα σημεία της φανερωμένης κοσμικής αντίληψης
Της κοσμολογικής αειγενεσίας.
Ο Απόλλων μας φανέρωσε
Ο Ερμής μας ζήλεψε
Ο Ποσειδών μας απελευθέρωσε
Ο Οδυσσέας δάκρυσε ..... οι Φαίακες μας τραγούδησαν
Ο Δούρειος Ίππος στήθηκε στην Ιλιάδα των Ρόδων
Των κόκκινων πολεμιστών.
Σε ίχνη γήινης χρυσόσκονης εν είδει πελειάδων το Πνεύμα βημάτισε γύρω από τα τείχη των κλεφτών
Η Ενέργεια χόρεψε στην ύλη άσπρων πουλιών σε ερυθρό φόντο μινιμαλιστικών σκιών.
Ο Αρχέγονος ταξιδευτής στάθηκε στο μέσον της αντίθεσης, της πρόσθεσης, της σύνθεσης, της ανάθεσης, της περίθεσης, της κατάθεσης των όντων και των στοιχείων και.... αναμετρώντας το άπειρο ….είπε:
 Γένοιτο Φάνης Έρως Ωόν Ερωτοτροπόν!
Γιατί…. η αιωνιότητα είναι για τους ποιητές των μορφοποιητικών συχνοτήτων και κραδασμών
 εν τη δημιουργία του λόγου των.
Σε δόνηση λευκής επιταγής!

Αστραία

Ο Χορός των Σχημάτων