Ερμής εν Αναμονή

«Το πνεύμα της Μοναξιάς» (1939) του Νίκου Εγγονόπουλου

ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ Ελα να τσακωθούμε
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Δε γίνεται
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ Λές
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Δεν υπάρχει κίνδυνος να ξανασκεφτούμε πια.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ Τότε τι παραπονιόμαστε
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Η σκέψη δεν είναι το χειρότερο.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ Ε, ναί δε λέω.Αλλά είναι κάτι κι αυτό.
……..
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Το μεγάλο κακό είναι που σκεφτήκαμε.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ Μας συνέβη ποτέ τέτοιο πράγμα;;;;;;;;;

Επίκαιρος όσο  ποτέ  ο Ιρλανδός Μπέκετ   χαρτογραφεί   αριστοτεχνικά  την  Μοναξιά του Πνεύματος   σε μια ανθρώπινη ζούγκλα που ο Ταρζάν ψάχνει απεγνωσμένα τον Εαυτό του να θυμηθεί.. Όλο και περισσότερο οι διάλογοι μονόλογοι σχολίων άρθρων  στο διαδίκτυο στο ΦΒ στην πολιτική  του τόπου σκηνή και στην καθημερινή μας ζωή θυμίζουν τον Βλαντιμίρ και τον Εστραγκόν  σε ένα θέατρο του παραλόγου που επικρατεί με  ένα τρικυμισμένο   άγριο του Ποσειδώνα θυμικό να βουλιάζει όλες τις νήες του  βασανισμένου μυαλού.

Αναζητείται ένας  Άνθρωπος  με  του Διογένη το φανάρι,  Διογενής,  με δημιουργική οραματιστική φαντασία και ελεγχόμενη τρέλα όχι ανεξέλεγκτη, τις άλογες παρορμήσεις των Αλόγων του Διομήδη να κρατεί, τον ασκό του Αιόλου όμορφα να συγκρατεί  με απαλό αεράκι να οδηγεί  το πλοίο στην Ιθάκη να οδηγεί και το ραβδί του Λόγου γερά  στα  χέρια του να κρατεί σαν τον Ερμή.

Διάλογοι  ανθρώπων …..από μία  σουρρεαλιστική Παρέα