ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΣΕΙΡΗΝΩΝ

ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΚΑΛΟΥΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ Henri Lehmann 1847
Δεν μας ταιριάζει “η λογική” του Κυρίου και του Δούλου, όπως και να πλασσάρεται και να ωραιοποιείται το θέμα.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες πιστών και χρειάζεται να εμβαθύνεις κανείς στο ψυχογράφημα τους, γενικά στον κόσμο και πιο ειδικά στον δυτικό μας,καθολικοί ορθόδοξοι προτεστάντες κλπ.
για να τους διακρίνει με την πρώτη ματιά και να τους αντιμετωπίζει κατάλληλα.
Είναι μερικοί… ηλικιωμένοι που τείνουν να εκλείψουν, γιαγιάδες παππούδες με την παλιά έννοια, απομονωμένοι, ξεχασμένοι σε κάποια χωριά της Ελλάδας, αναλφάβητοι με πολέμους κατοχές στο παρελθόν τους, που το μόνο που γνώρισαν ήταν… ένα Ευαγγέλιο.
Γεννήθηκαν βαφτίστηκαν και πεθαίνουν με τα ονόματα του Ιησού, του Μωυσή και του Ισαάκ στο στόμα τους.
Δεν έχουν ακούσει ποτέ τίποτα για ένα Λεωνίδα ή Πυθαγόρα δεν έχουν ανάψει ένα κερί προς τιμή τους. Δεν υπήρξαν ποτέ για αυτούς…Αυτοί!
Αθώοι άνθρωποι πραγματικά.
Τι να πεις και πως να τους κακοκαρδίσεις;
Τους αγκαλιάζεις και κλαις μαζί τους γοερά για την ζωή που ζήσανε και την κόλαση που γνωρίσανε και …ζουν ακόμη.
Είναι… οι αμαθείς.
Η μόρφωση τους εξαντλείται στην ανάγνωση πατερικών κειμένων της Βίβλου, όπως και η σκέψη τους, ακολουθώντας την ρήση “μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι” και εφαρμόζοντας την ακριβώς.
Με αυτούς, αν έχεις πολύ κέφι να μιλήσεις, εστιάζεσαι στα κείμενα τους με Πλούσιες αναφορές στην Βίβλο τους.
Είναι όμως και οι μορφωμένοι, διανοούμενοι τύπου, πανεπιστημιακοί και θεολόγο.
Τα ντύνουν τα στολίζουν, τα τυλίγουν, τα κόβουν, τα ράβουν στο κρεβάτι του Προκρούστη
γιατί είναι “η δουλειά “τους και ίσως… ένα μεταπτυχιακό.
Με αυτούς μιλάς για να εξασκήσεις το γλωσσολογικό ζήτημα και για λόγους …Γλωσσολογικής εκπαίδευσης.
Μαθαίνει καινούργιες λέξεις!
Είναι εκείνοι που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, σήμερα εδώ αύριο εκεί, ανεμοδούρες,
καλός ο Βούδας καλός και ο Κούδας και ο Ιησούς και ο Ιούδας.
Με αυτούς τηρείς απλούς κανόνες ευγένειας και τους ξεχνάς αμέσως και οι ίδιοι ξεχνούν συνέχεια τον εαυτό τους και είναι πότε από εδώ και πότε από εκεί.
Εδώ είναι και αυτοί που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους.
Λίγο απ όλα ένας αχταρμάς και κανένα σημείο αναφοράς.
Δεν είναι κακή η διπλωματία και επιβάλλεται αρκετές φορές προς αποφυγή αιματηρών αντιπαραθέσεων, αλλά στα επίμαχα σημεία πρέπει να παίρνει κανείς θέση και όχι
“να στρίβει” και μπορεί να έχουν όλοι δίκιο ή άδικο αλλά κάποιος έχει περισσότερο μερικές φορές.
Αρκετοί από αυτούς είναι “Χαμένοι στην μετάφραση” ή στον λαβύρινθο..
Περιμένει κανείς πότε και αν,… θα βγουν.
Είναι οι μεγάλοι, οι “χοντροί”, δεν φαίνεται να έχουν κάνει ποτέ νηστεία, στρωμένοι στο τραπέζι ή σε κανένα άμβωνα με παχείς λαιμούς, πολλά πετραχήλια και όλη την κιτς αμφίεση τους.
Βγάζουν λόγους αλαζονικούς ψεύτικους εθνικιστικούς θεοκρατικούς με παγωμένη καρδιά.
Με αυτούς αποφεύγεις κάθε συζήτηση και επαφή γιατί η “μόλυνση” είναι μεταδοτική.
Είναι οι “μικροί” πονηροί και οι επιτήδειοι.
Τρυπώνουν παντού και ο χώρος της εκκλησιάς δίνει πολλά στους συμφεροντολόγους υποστηρικτικές της.
Οι αρχιυπηρέτες, βασιλικότεροι του βασιλέως.
Αυτούς… τους αγνοείς. Ας τους να γαβγίζουν… σαν σκυλιά .
Ο Οδυσσέας τους κρεμάει μαζί με τον Μελάνθιο.
Είναι οι Φαρισαίοι., παχύδερμα με το σταυρό στο χέρι και το άλλο στην τσέπη σιωπηλοί και κοιτάζοντας την δουλειά τους πάντα.
Προσπερνάς… φτύνοντας.
Είναι οι ασκητές οι πραγματικοί σκελετωμένοι με τα κομποσχοίνια, αναχωρητές αφοσιωμένοι.
Αυτούς λυπάσαι που θυσίασαν την ζωή… για το θεό αλλά δεν μπορείς να μην τους σεβαστείς για την συνέπεια τους
Είναι οι απελπισμένοι και αδύναμοι που πιάνονται από τα μαλλιά τους. και όποιο θεό βρουν μπροστά τους, εύκαιρο και τρέχουν να συρθούν στα σκαλοπάτια της Τήνου.
Μόνο να τους συμπονέσεις μπορείς και είναι ανώφελο να τους εξηγήσεις πως και στα σκαλοπάτια του σπιτιού τους να συρθούν με την ίδια Θέληση και εσωτερική σιωπή το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαν
αυτό… του θαύματος!
Αυτούς τους συμπονάς σιωπηλά.
Είναι οι εσωτεριστές!
Έχουν ανακαλύψει το εσωτερικό νόημα του Χριστιανισμού αλλά, τους “διαφεύγει” ο εξωτερικός ρόλος του και επιμένουν να το αγνοούν και να στρουθοκαμηλίζουν.
Γιατί άραγε;
Είναι… οι άθεοι.
Υλιστές, οικονομολόγοι, επιστημονιολόγοι, τεχνοκράτες.
Μεγάλο πλάτος και μικρό βάθος.
Έχουν όμως ένα θεό και είναι… η ύλη!
Εδώ ίσως πρέπει να αναφερθεί ένα εύστοχο σχόλιο που μας έστειλε μια φίλη μας χθες ανάμεσα στις παρατηρήσεις της «Είναι πολλά που δεν κολλάνε σ αυτη την θρησκεία και πως είναι δυνατόν αυτο που προσκυνάμε και πιστεύουμε όλοι μέρα να το βρίζουμε..εγω δεν εχω ακούσει σε αλλη θρησκεία να βρίζουν τα “θεία” όπως οι χριστιανοί..»
Γιατί ;
Μήπως το συλλογικό υποσυνείδητο αντιδρά σε ένα παράλογο θεό και …εκτονώνεται έτσι.
Ερώτηση για αξιόλογους ψυχολόγους!
Μερικοί από αυτούς που θα διαγνώσουν συναισθηματικό σύνδρομο και έλλειψη νηφαλιότητας στην αναφορά του προβλήματος και του θέματος.
Έχοντας απέναντι της, κάποιους σφετεριστές ή κατακτητές η σύγχρονη ψυχολογία αρέσκεται
στην ψυχανάλυση του καναπέ και υποστηρίζει πως ένας Λεωνίδας ή ένας Γκάντι ή ένας Μάρκος
…χρήζουν ψυχαναλυτικής θεραπείας.
Σε αυτούς απαντά κανείς ακριβώς με την ίδια λογική.
Ποιο είναι το δικό τους σύνδρομο φόβου και σημείο του βολέματος και… τι αγωγή παίρνουν;
Εδώ κοντά βρίσκονται και οι πονόψυχοι… παραπονιάρηδες.
Τι σας έκανε… ο καλός Ιησούς!
Η απάντηση είναι η ίδια.
Γιατί μας το έκανε αυτό ο “καλός” Ιησούς και τόσο καιρό υποφέρουν οι άνθρωποι και έχουν βασανιστεί εξ αιτίας του;
Μήπως αν είχε αποφύγει την σταύρωση θα είχαμε γλιτώσει από πολλά;
Είναι οι αδιάφοροι, ισοπεδωτικοί κυνικοί
Τι μας νοιάζει τι κάνει ο χριστιανισμός, όλοι, όλα, ίδια, είναι.
Τι νόημα έχει η πατρίδα η θρησκεία, η φιλία;
Όλα στο μύλο αλέθονται για να φτιάξουν το “αλεύρι” ιδεών τους.
Πίσω από αυτό όμως κρύβεται ένας απλός φιλοτομαρισμός, ωχαδελφισμός και στενοί ορίζοντες σκέψης.
Μην ελπίζει κανείς ότι θα ανοίξουν εύκολα.
Και φυσικά είναι οι γραφικοί, οι φοβισμένοι οι σατανόπληκτοι
… παντού βλέπουν τον Αντίχριστο.
Με αυτούς γελάς πολύ και τους χαρίζεις με πολύ αγάπη
…ένα δίσκο του Πανούση.
Οι happy new age μιλάνε συνέχεια ατέλειωτα για την αγάπη του θεού και τα θαύματα του, τριγυρνώντας στο δάσος με τον λύκο χαρωπά
Μιλούν για την ευτυχία που βιώνουν σε αυτό τον αγγελικό κόσμο που δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ποτέ και όλα λύνονται από τον θεό.
Συμπεθάστατα παιδιά αλλά, μαζί με το χάπι που παίρνουν και τους αγγέλους που κρεμάνε, πρέπει να τους συστήσεις και ένα καλό στρώμα και κρεβάτι να συνεχίσουν άνετα το ύπνο και από το άλλο πλευρό.
Οι ευαίσθητοι “δημοκρατικοί”! Ωραία τα λόγια του Ευαγγελίου
αλλά… άθλιος ο ρόλος της εκκλησίας.
Πως μπόρεσαν αυτά τα ωραία λόγια και βαθιά να φτιάξουν και να στηρίξουν αυτή την άθλια εκκλησία;
Δύσκολα κουίζ για “ευαίσθητους” ανθρώπους… δημοκρατικούς;
Δεν δύνασαι να υπηρετείς δύο κυρίους!
Οι εθνικόφρονες το καταφέρνουν χέρι χέρι ο φασισμός του δυνατού με τον φασισμό του αδυνάτου.
Και το δυο μαζί τα χέρια νίβουν το πρόσωπο, το Ελληνοχριστιανικό!
Είναι βέβαι οι Αβραμόπληκτοι και Μωυσόπληκτοι,
“Έλληνες”, που εκστασιάζονται με τα αγαθά του Ισαάκ και το σπινθηροβόλο πνεύμα του Αβραάμ και του Μωυσή.
Εδώ σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά.
Το παράλογο δεν έχει όρια ποτέ πραγματικά και ο Μωυσής τελικά εκτός από τα ραβδιά του που τα έκανε φίδια μεταμορφώνει τους ανθρώπους… σε “κοτρόνε”ς.
Είναι και … οι “μακριά νυχτωμένοι”.
Τι σχέση έχει ο χριστιανισμός με του Ιουδαϊσμό;
Ρωτούν!
Ο Ιησούς ήλθε σε αντιπαράθεση μαζί τους.
Εδώ αντιστρέφεις την ερώτηση.
Τι “κακό” έκανε ο Ιησούς στον Ιουδαϊσμό;
Μήπως τον κατάργησε μαζί με την Π.Διαθήκη ή τον ενίσχυσε έμμεσα και μακιαβελικά;
Που και πως θα ήταν σήμερα ο Ιουδαϊσμός και ποιος θα γνώριζε τις ιστορίες της Βίβλου και θα προσκυνούσε τον θεό τους, αν δεν έμπαινε στην μέση ο Ιησούς να τους δώσει την αίγλη της απόλυτης αυθεντίας… σαν σταρ του Χολυγγουντ;
Τι “κακό” έκανε ο Ιησούς στους Ιουδαίους και ποια ανατροπή του ιερατείου τους;
Αντιθέτως το “στερέωσε” με ένα έξυπνο τρόπο.
Σε ένα κόσμο που δεν ήταν ποτέ αποδεκτοί εξ αιτίας των παρασκηνιακών πρακτικών τους βρήκαν ένα προσωπείο και μαζί με τον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα και παίρνει ο Δυτικός κόσμος το φως της Ανάστασης
….από την Ιερουσαλήμ!
Μη βιαστούν μερικοί να μας χαρακτηρίσουν σαν αντιχριστιανούς και αντισημίτες.
Δεν έχουμε απωθημένα με τους Εβραίους και τον κάθε κατεργάρη αρκεί να είναι στον πάγκο τους και συμπαθούμε αρκετούς εβραϊκής καταγωγής.
Δεν αρνούμαστε την φιλία αλλά την υποτέλεια.
Δεν πιστεύουμε ότι είμαστε η εκλεκτή φυλή παρ όλο που έχουμε διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή,αλλά δεν θα προσκυνήσουμε και τον περιούσιο λαό και αρνούμαστε
να τον υπηρετούμε… σαν δούλοι του.
Δεν τους κάνουμε αυτή την χάρη να είμαστε αντισημίτες, αντιχριστιανοί,
γιατί δεν τους θεωρούμε τόσο σπουδαίους φωστήρες και σημαντικούς για να κάνουν την πρώτη κίνηση και εμείς… να γίνουμε αντί-
Δεν έχουμε αντί-δραση αντί-θεση έχουμε Θέση και Δράση, η οποία προηγείται κατά πολύ και χρονικά και είναι στρατηγικά επεξεργασμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Είμαστε απλά Έλληνες, άνθρωποι, ενεργοί, συνεργαζόμενοι πολίτες, του καινούργιου κόσμου και του Σύμπαντος και το μόνο “αντί”που έχουμε είναιμια τάση αντι-κομφορμισμού,αντί- παγίωσης της αντίληψης και αυτή ίσως θέλουμε να έχουμε με κάποια ζεστή συναισθηματική λεπτή απόχρωση,
γιατί δεν μας αρέσει το πολύ παγωμένο κρύο ύφος χωρίς καρδιά.
Ούτε οι δρόμοι… χωρίς αυτήν!
Φυσικά… δεν πρέπει να ξεχάσουμε και τους “αποστασιοποιημένους”…θεωρητικών πειραμάτων.
Σε ένα κόσμο που όλα γκρεμίζονται σαν ντόμινο και οι πόρτες του παλατιού κλείνουν σιγά σιγά,
έχουν την εντύπωση ότι μπορεί να παραμείνουν “παρατηρητές”και χωρίς θέση και επιλογή
γιατί φοβούνται το κόστος της.
Όμως,στον κόσμο της ύλης διαλέγεις και διακρίνεις και επιλέγεις.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα της…μη επιλογής.
Και η “μη θέση” είναι θέση και με το να είσαι αμέτοχος γίνεσαι συμμέτοχος .
Ίσως να ακούγεται λίγο απόλυτο αυτό“επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’αυτή την ζωή”
αλλά, είναι σύμφωνα με τον μύθο, στο οποίο ο Ηρακλής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δρόμους και κάνει την επιλογή του, για αυτόν που θα βαδίσει… με όλα του τα λάθη και την προσπάθεια.
Ο ένας, είναι στενός στην αρχή και οδηγεί κάπου, ο άλλος είναι φαρδύς και δεν οδηγεί πουθενά.

ΕΛΖΙΝ