NICOLAS POUSSIN O XOΡΟΣ ΤΩΝ ΩΡΩΝ (Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ)The Wallace Collection, London 1636
Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣ
Ζούμε μες στη λήθη των μεταμορφώσεών μας
Οκνηρή είναι η μέρα προκομμένη η νύχτα
Μια κούπα αγέρα μεσημεριάτικου η νύχτα τη φιλτράρει και τη φθείρει
Η νύχτα σβήνει τη σκόνη από πάνω μας
... Όμως τούτη η ηχώ που κυλάει στη μέρα ακέρια
Τούτη η ηχώ έξω απ’ το χρόνο του άγχους ή των χαδιών
Η ακατέργαστη τούτη άβυσσος άνοστων κόσμων
Και κόσμων αισθητών διπλός είναι ο ήλιος της
Νά’ μαστε τάχα κοντά ή μακριά από τη συνείδησή μας
Πού νά’ ναι τα όρια οι ρίζες ο σκοπός μας
Είμαστε κορμί με κορμί είμαστε γη πάνω στη γη
Γεννιόμαστε από παντού είμαστε ασύνοροι
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ
Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣ
Ζούμε μες στη λήθη των μεταμορφώσεών μας
Οκνηρή είναι η μέρα προκομμένη η νύχτα
Μια κούπα αγέρα μεσημεριάτικου η νύχτα τη φιλτράρει και τη φθείρει
Η νύχτα σβήνει τη σκόνη από πάνω μας
... Όμως τούτη η ηχώ που κυλάει στη μέρα ακέρια
Τούτη η ηχώ έξω απ’ το χρόνο του άγχους ή των χαδιών
Η ακατέργαστη τούτη άβυσσος άνοστων κόσμων
Και κόσμων αισθητών διπλός είναι ο ήλιος της
Νά’ μαστε τάχα κοντά ή μακριά από τη συνείδησή μας
Πού νά’ ναι τα όρια οι ρίζες ο σκοπός μας
Είμαστε κορμί με κορμί είμαστε γη πάνω στη γη
Γεννιόμαστε από παντού είμαστε ασύνοροι
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ
Ένας πολύ δυνατός πίνακας, που απεικονίζει τον αιώνιο κύκλο της ανθρώπινης ζωής. Η ΕΝΔΕΙΑ (ο νεαρός άνδρας με την πλάτη του) η ΕΡΓΑΣΙΑ (με το μαντήλι και γυμνά πόδια), ενώ η κούραση της αποτυπώνεται στο πρόσωπό της), Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ (με χρυσό φόρεμα, χρυσά σανδάλια και χρυσό μαργαριταρένιο κόσμημα στο κεφάλι της, έχει επίγνωση της ανωτερότητάς της και κοιτάζει παιχνιδιάρικα τον Κρόνο-χρόνο που παίζει την μουσική) , Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ( μπλε φόρεμα , άσπρα σανδάλια και κορώνα απο τριαντάφυλλα στο κεφάλι, είναι η μόνη που κοιτάζει τον παρατηρητή), και όταν αυτή περισσεύει ξαναγυρνάει στην ένδεια. Στις δύο άκρες δύο μικρά μωρά το ένα παίζει με εφήμερες σαπουνόφουσκες και το άλλο παρακολουθεί θλιμμένο μια κλεψύδρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΚΡΟΝΟΣ που παίζει μουσική μας υπενθυμίζει τον χρόνο που περνάει, την συντομία της ζωής και την ματαιότητα κάποιων πραγμάτων. Στον ουρανό ο Απόλλων πάνω στο άρμα του κουβαλά τον ΤΡΟΧΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ και μπροστά η ΑΥΓΉ (AURORA) διώχνει τα σύννεφα της νύχτας.
Τέλος το άγαλμα με το διπλό κεφάλι είναι ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ, σαν γέρος που κοιτάζει τον χορό και σαν νέος που κοιτάζει στο μέλλον με την καινούργια μέρα που ξημερώνει.
έξοχη αναλυση !!! ενεος ! ευγε ! ετσι καταλαβαινει κανεις την Τεχνη και δι΄ αυτης τη ζωη !
ΑπάντησηΔιαγραφή