Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ  ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Ύπόσχεση ενός Ποιητή,
είναι ο Όρκος ενός Πολεμιστή και ο Δρόμος της καρδιάς του.
Άψογα θα ονειρευτούμε το Όνειρο μας, και Άψογα θα το πραγματοποιήσουμε σαν Άψογοι πολεμιστές, Όλοι μας Ενωμένοι.
Είναι αυτός ο όρκος που αρχίζει από την Εστία, την ιερή φλόγα στο κέντρο του νησιού, στο κέντρο μιας πόλης, μιας πατρίδας, ενός λαού,που αρχίζει από τους μνηστήρες μιας Ελένης και τελειώνει στους μνηστήρες της Πηνελόπης,
στο κέντρο ενός στόχου που ενεργοποιεί τον Σκοπό συνδέεται μαζί του.
Και είναι ο Απόλλων το Φως που δίνει την όραση, την διάκριση και την διαύγεια και με την Άρτεμη Υδροχόο συζητά η Πηνελόπη τους πόθους της ψυχής της,την κρίσιμη νύχτακαι τον Δία- Αιγόκερω επικαλείται ο Οδυσσέας την ίδια νύχτα στο ρημαγμένο Παλάτι ανοίγοντας την Πύλη του.
Ο Ζευς, ο άρχων νους, ο μεταμορφωτής του κόσμου, που γίνεται κούκος ,ταύρος λάμψη τρομερή και χρυσή βροχή της Γνώσης και πέφτει στα κεφάλια των ανθρώπων και γεννά μαζί τους ήρωες ημίθεους και θεούς και η κόρη του η Αθηνά που τους καθοδηγεί και τους συμβουλεύει.
Ιερή Εστία, Αθηνά, Άρτεμις, Απόλλων, Ζευ Άναξ και οι υπόλοιποι θεοί της Ελλάδος χαρίστε μας την ευστοχία και δώστε μας την επίτευξη του Σκοπού!Εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, οι ιδιοκτήτες αυτής της χώρας και αυτού του Παλατιού. Εμείς οι σύγχρονοι πολεμιστές της γνώσης και της αυτογνωσίας,
αυτοπειθαρχημένοι, σίγουροι, αποφασισμένοι,αδυσώπητοι,ακάθεκτοι,αποτελεσματικοί, λαμπεροί σαν τα παιδιά του Ήλιου,σαν τις ακτίνες του τοξοβόλοι,
να διασχίσουμε μια γέφυρα, που γεφυρώνει το χάσμα που μας χωρίζει ανόητα αυτοκαταστροφικά
Κτίζοντας… μιά γέφυρα ευφυούς συνεργασίας ανάμεσα:
Στο «εγώ» και οι … «εμείς»
Στην μοναξιά και στην… συντροφικότητα
Στη ελευθερία και στην… δέσμευση
Στην σιωπή και …στον λόγο
Στα έργα και …στις εξηγήσεις
Στο γέλιο και …στο δάκρυ
Στην κριτική και… στην κατανόηση
Στην αποθησαύρηση και ..στο μοίρασμα
Στην δύναμη και στην… τρυφερότητα
Στην αγάπη και στην… κτητικότητα
Στην Γνώση και την… Σοφία
Και σε μια τέχνη ισορροπίας
επειδή δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε πια,
τα χάσαμε όλα, τα κάψαμε όλα, ένα πλιάτσικο η χώρα, η ζωή μας, η υπόληψη μας και , επειδή, έχουμε να κερδίσουμε τα πάντα!
Την εκτίμηση των γυναικών μας, τον σεβασμό των ανδρών μας, την αγάπη των παιδιών μας,την δικάιωση των βασανισμένων γερόντων μας, την φιλία των συνανθρώπων μας,
Την Αξιοπρέπεια μας!
Επειδή αυτά που μας ενώνουν είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν.
Στο κέντρο η Ελλάδα, η χώρα του Ήλιου, του Φωτός!
Εμείς οι σύγχρονοι Εύμαιοι, οι σύγχρονες Ευρύκλειες, οι Φιλοίτιοι, οι σύγχρονες Πηνελόπες, οι Τηλέμαχοι και οι σύγχρονοι Οδυσσείς,
που έχουν Επιστρέψει Σπίτι τους.
Και αυτός ας είναι ο Όρκος για να βρεθούμε στο κέντρο,να μιλήσουμε,να γνωριστούμε, να ενωθούμε, να κοιταχθούμε στα μάτια,
να αγκαλιαστούμε σαν να γυρίζουμε από ταξίδι μακρινό.
Να τραγουδήσουμε τα βάσανα μας, τους καυμούς μας, τα δάκρυα μας,
τις αγωνίες μας, τους νεκρούς μας, τα λάθη μας.
Στο Κέντρο της Ομονοίας μονιασμένοι, απ΄όλα τα μέρη της Ελλάδος,
απ όλες τις γωνιές του κόσμου και τους σύμπαντος.
Εμείς η αρχή και μετά όλοι οι άλλοι θα ακολουθήσουν,με ένα νου μία καρδιά μία ψυχή με ένα κλαδί ελιάς στο ένα χέρι και ένα βιβλίο στο άλλο,
Το Τόξο μιας Οδύσσειας ενός ομήρου λαού.
Με μία φορεσιά, πλεγμένη από το πέπλο των Παναθήναιων να διασχίσουμε την γέφυρα λίγων μέτρων μέχρι το Παλάτι.
Σε μια πορεία μεγαλειώδη ειρηνική περιφρουρούμενη, μια πορεία
για την Ιθάκη για το το Όνειρο της καρδιάς μας
για ένα Παλάτι Καθαρό Ελεύθερο Αξιοπρεπή.
Με μοναδικό όπλο τον Ορθό Όρθιο Λόγο με μια απελευθερωμένη Ομηριακή σύγχρονη γλώσσα και λόγια καρδιάς, της δικής μας, τα δικά μας λόγια,
και να πάρουμε πίσω τον κόσμο μας και ότι μας ανήκει.
Ας είναι αυτός ο Όρκος των Πολεμιστών του 21ου Αιώνα
στην χώρα του Φωτός και ο Απόλλων
ας είναι το ΤΟΞΟ της Νέμεσης και της Κάθαρσης,
την πρώτη Νουμηνία του Ενιαυτού.

Το όνειρο των πολεμιστών

ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Ηθοποιός σημαίνει ήθος και φως!

Πως ένας ηθοποιός θα μπορούσε να έχει μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και διαπίστωσε ότι η πηγή αυτή βρίσκεται μέσα μας, μέσα σε κάθε ηθοποιό, μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Όμως δεν είναι τόσο εύκολο να μπει σε λειτουργία. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται μία εκπαίδευση ώστε να μπορέσουμε να την χειριστούμε με σωστό τρόπο.

Αυτό που ο Στανισλάβσκι προτείνει είναι η εκπαίδευση της προσωπικότητας, του ηθοποιού και κατ’ επέκταση του ανθρώπου. Προτείνει την αυτογνωσία.

Για να μπορέσουμε να χειριστούμε την προσωπικότητα χρειαζόμαστε εργαλεία όπως η Προσοχή, η Συγκέντρωση, η Μνήμη και η Φαντασία. Και για να αναπτυχθούν αυτά υπάρχει μία σειρά από ασκήσεις και αυτοσχεδιασμούς. Αναπτύσσοντας την προσοχή και την συγκέντρωση τις χρησιμοποιούμε σαν μέσα για να γεμίσουμε την αποθήκη της μνήμης μας με συναισθήματα, κινήσεις, λόγο, εικόνες, αντιδράσεις κ.ά., όλα αυτά θα μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε την δημιουργική φαντασία, που είναι το Α και το Ω, για να μπορούμε να λειτουργήσουμε ως προσωπικότητες «ενεργές», να μπορέσουμε δηλαδή να συντονίσουμε την σκέψη με την πράξη, την φαντασία με την δράση ή αλλιώς ότι σκεφτόμαστε να μπορούμε να το πράττουμε.

Είναι πολύ σημαντικό όπως λέει ο Στανισλάβσκι «να φανταζόμαστε συγκεκριμένα και όχι αφηρημένα». π.χ. φανταζόμαστε ένα χρηστικό αντικείμενο, να το φανταζόμαστε με κάθε σχεδιαστική και λειτουργική λεπτομέρεια.
«Δεν υπάρχει αληθινή τέχνη αν δεν την ζήσεις. Αυτή αρχίζει εκεί που δένεται μαζί της η συγκίνηση».

«Ο ρόλος που χτίζεται με αλήθεια, ανεβαίνει ολοένα ψηλότερα, ενώ ο βασισμένος στο στερεότυπο ολοένα μαραίνεται».

«Μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, μόνο μικροί ηθοποιοί».

«Κάθε δράση στο θέατρο πρέπει να έχει κάποια εσωτερική δικαιολογία και συνέπεια, να είναι λογική και πραγματική».
«Θ’ αντλείτε προπάντος από τις δικές σας εντυπώσεις, αισθήματα κι εμπειρίες. Θα παίρνετε όμως ακόμη υλικό απ’ τη ζωή τριγύρω σας, την πραγματική και την φανταστική, από τις αναμνήσεις σας, απ’ τα βιβλία, την τέχνη, την επιστήμη και κάθε λογής μάθηση, από τις εφημερίδες, τα μουσεία και πάνω απ’ όλα από την επικοινωνία σας με τους άλλους ανθρώπους».                                                                                        
«Κάθε άνθρωπος που είναι αληθινά καλλιτέχνης, επιθυμεί να πλάσει μέσα του μια άλλη ζωή, βαθύτερη και με περισσότερο ενδιαφέρον απ’ αυτή που τον περιζώνει στην πραγματικότητα».
Το θέατρο είναι δύναμη επιρροής που μπορεί να συνεπάρει τους θεατές. Αν όμως η δύναμη πέσει σε λάθος χέρια μπορεί και να τους διαφθείρει, να τους υποβιβάσει και να εξαφανίσει το πάθος τους γι’ αυτό το είδος τέχνης. Η δική μου αποστολή είναι να μεταμορφώσω τους ηθοποιούς από ανήξερους, ημιμαθείς και φιλοχρήματους σε ιερείς της ομορφιάς και της αλήθειας.

«Το σημαντικότερο» έλεγε «είναι να καταφέρεις να αποδώσεις τη ζωντάνια της ανθρώπινης ψυχής».Συνυφασμένη με τα διδάγματα του Στανισλάφσκι είναι και η ιδέα της ηθικής. Θεωρούσε ότι ένας ηθοποιός άνευ ηθικής δεν είναι παρά τεχνίτης, όπως ένας ηθοποιός άνευ τεχνικής δεν είναι παρά ερασιτέχνης. Η ηθική, η γνώση και η υψηλά καλλιτεχνική μορφή έκφρασης αποτελούν τη βάση της μεθόδου του.«Τα στοιχεία που συνθέτουν την ανθρώπινη ψυχή και το ανθρώπινο σώμα είναι αδιαίρετα. Η σχέση μεταξύ συναισθημάτων και κινήσεων είναι πολύ στενή». Ως απλούστατη απόδειξη χρησιμοποιεί το παράδειγμα της πόρτας: αλλιώς ανοίγει κανείς την πόρτα όταν επιχειρεί να αποδράσει, όταν προσπαθεί να κρυφακούσει τι λέγεται στο διπλανό δωμάτιο ή όταν υποδέχεται ένα αγαπημένο του πρόσωπο.Πώς να σας κάνω να νιώσετε την ισχυρή δόνηση,από την εντύπωση που προκαλούσε ο Σαλβίνι?Ίσως αναφέροντας τα λόγια του ποιητή:

‘ Η  Δημιουργία είναι για την …αιωνιότητα’.
Έτσι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ!!!

Η ΕΨΙΛΟΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ NICOLAS POUSSIN  1650 ΙΔ.ΣΥΛΛΟΓΗ

Υψηλώς Ύψιλον Υψηλή,
Ουρανοκέντητα Γαλανόλευκη, Φωτεινή,
Αποφασιστική, Θεϊκά Θεληματική,
Εντελεχώς Ανατρεπτική,
Αρήτως Άρρητα Ενάρετη,
Τιτάνεια Ηρακλογέννητη,
Τριτογενώς Ενωτική,
Ερωτικά Πολυμήχανα Οδυσσειακή!
Κλείσε μέσα στο χέρι σου έναΉλιο και κράτησε το Τόξο του
και στην καρδιά σου μία πατρίδα σαν την Ελλάδα Θεική!
Στάθηκε ο Ηρακλής και κοίταξε ερευνητικά μπροστά του.
Δύο δρόμοι ανοιγόταν και τον καλούσαν.
Ο ένας ήταν στην αρχή φαρδύς και μια όμορφη γυναίκα του υπόσχονταν τα πάντα..
Φαινόταν εύκολος, περπατήσιμος χωρίς προσπάθεια..
Όμως δεν οδηγούσε πουθενά.

Είναι οι δρόμοι της Αρετής και της Κακίας.
Οι δρόμοι που ανοίγονται κάθε φορά μπροστά μας σε
αμφιβολίες, επιλογές και διλήμματα.
Ο γιος του Δία διάλεξε την Αρετή και ένα δύσκολο δρόμο άθλων και αγώνων μεταπλάθοντας τον εαυτό του , μετουσιώνοντας τον σε ορειβάτη του Ολύμπου και στην θέση που του ανήκε δικαιωματικά.
Εμείς;
Σε ένα κόσμο που όλα γκρεμίζονται σαν ντόμινο και οι πόρτες του παλατιού κλείνουν σιγά σιγά,
δεν υπάρχουν “παρατηρητές” χωρίς θέση και επιλογή.

Στον κόσμο της ύλης διαλέγεις και διακρίνεις και επιλέγεις.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα της…μη επιλογής.
Και η “μη θέση” είναι θέση και με το να είσαι αμέτοχος γίνεσαι συμμέτοχος .
Ίσως να ακούγεται λίγο απόλυτο αυτό
“επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’αυτή την ζωή”
αλλά, είναι σύμφωνα με τον μύθο, στο οποίο ο Ηρακλής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δρόμους και κάνει την επιλογή του, για αυτόν που θα βαδίσει… με όλα του τα λάθη και την προσπάθεια.
Ο ένας, είναι στενός στην αρχή και οδηγεί κάπου, ο άλλος είναι φαρδύς και δεν οδηγεί πουθενά.
Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας!
Αυτό συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα Υ, που χρησιμοποιούσαν και οι Πυθαγόρειοι για να τονίσουν την σημασία του.
Το μικρό υ δείχνει την θηλυκή αρχή,την διαίσθηση,την Σελήνη, την μήτρα, την ενότητα,την χορδή του τόξου, το Ζευς-Ζεύγνυμι, την Ήρα, την ψυχή του κόσμου!
Το Υ το Δία, τον νου του κόσμου, την αρσενική αρχή, την διαίρεση, το διακρίνω, τον φαλλό, την λογική, τον Ήλιο,το βέλος του τόξου.
Στην Οδύσσεια είναι η 20η ραψωδία με το τίτλο:
υ Τα προ της μνηστηροφονίας.
Σε αυτή ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη στο κρίσιμο βράδυ, που είναι κάτω από την ίδια στέγη αλλά όχι ενωμένοι,μένουν ξάγρυπνοι, ανύσταχτοι… εναλλάξ.
Όλοι παίρνουν την θέση τους και κάνουν την επιλογή τους και το καινούργιο πρόσωπο που εμφανίζεται είναι …ο Φιλοίτιος.
Η επόμενη ημέρα θα φανερώσει και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.
Έχει σημασία ο στόχος, για να δια-κρίνει κάποιος, ποιόν δρόμο βαδίζει μαζί με την καρδιά του… για να μη χάνεται και μπερδεύεται στην ομίχλη και στα άγρια
κύματα του Ποσειδώνα!
Ποια είναι η Αρετή, η Αρήτη σύζυγος τους Αλκίνοου
στο μαγικό νησί των Υψηλών Ανθρώπων των Φαιάκων;

Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία
…και μια άσβεστη δίψα
για ένα καθαρό παλάτι και ουρανό!

Η Επιλογή του Πολεμιστή!

Η ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ"

ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ Lorenzo Lippi 1640 Museo di Angers ΓΑΛΛΙΑ

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΛΛΑ ΔΙΑ-ΔΙΚΤΥΑΚΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΜΑΧΙΚΑ
Σαν βγεις στο πηγαιμό για το Διαδίκτυο και το ΦΒ κλπ
Τους Κίκονες και τους Λαιστρυγόνες τέρατα άγριους λαούς και τους άλλους ομηρικούς ήρωες θα τους συναντήσεις οπωσδήποτε να είσα...ι προετοιμασμένος για αυτό
Σαφώς πρέπει να έχεις πάρεις την Τροία για να έχεις τα βασικά προς το ζην.
Ο Μινώταυρος πάντα στον Λαβύρινθο θα σε ακολουθεί αλλά και ο Τηλέμαχός θα σε περιμένει στου Εύμαιου το καλύβι αν έχεις ένα νου καθαρό και διαυγή.
Αν έχεις Τηλεμαχική καρδιά ΖΩΝΤΑΝΗ θα συναντήσεις και τον ΟΔΥΣΣΕΑ. Δεν θα τον αναγνωρίσεις αμέσως γιατί θα είσαι πολύ καχύποπτος με όλα αυτά που έχεις δεί και ακούσει .
Όταν ρίξεις το πλοίο στα νερά του διαδικτύου θα διαπιστώσεις πως η εικονική πραγματικότητα δεν διαφέρει πολύ από την καθημερινή.
Όλοι φορούν τις ΜΑΣΚΕΣ της κοινωνικής δραματοθεραπείας σφιχτές ή χαλαρές στον χορό των πεποιθήσεων που έχουν διαμορφωθεί
Το ίδιο έργο παίζεται ξανά και ξανά:αν μπορείς να το δεις σε βαθμό αντικειμενικά αυτοπαρατηρητικό.

Πρώτος σταθμός οι Κίκονες
Λαός άγριος υβριστικός αν τολμήσεις και επισκεφθείς,
Βαρβαρότητα χωρίς σοσιαλισμό και φρόντισε από κοντά τους να εξαφανισθείς
Οι Λωτοφάγοι περνούν καλά αν… και λίγο βαρετά με τραγουδάκια ποιηματάκια ξεχνούν ότι το σπίτι τους έχει πιάσει φωτιά
Ο Αίολος αρμενίζει τις βαρκούλες εδώ και εκεί παράθυρα θεματάκια φλυαρία και κουτσομπολιό
Χωρίς στόχο και προορισμό. Νάχαμε να λέγαμε σε άφθονη λεξιλαγνεία και ναρκισσισμό
Ο Κύκλωπας με το Τρίτο Μάτι σε φόρουμ μαγείας και μεταφυσικής θα σε δελεάσει να κλειστείς με το τυράκι στην παγίδα σαν θα καταπιείς
Τα Βόδια του Ήλιου του Χρόνου και του Έρωτα μην αρπάξεις και σαν πεινασμένος μπάσταρδος καταβροχθίσεις στύβοντας τον κόσμο σαν λεμόνι
Όταν νομίσεις πως στην μεσοαστική τάξη μπόρεσες να ανεβείς.
Με τους Λαιστρυγόνες σαν συναντηθείς απόφυγε την ποίηση των σαλονιών και των ελιτισμό στείρο κριτικό διανοουμενισμό αλλά το χώρο σου να διατηρείς καθαρό μαζί με τον όρκο της Εστίας τον Ιερό
Στην Σκύλα και την Χάρυβδη στο πέρασμα των ορίων σε δίλημμα θα βρεθείς τρομερό με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις .Ρώτησε την καρδιά σου αυτό είναι το μυστικό στο πήδημα στη άβυσσο στο Άγνωστο και το Γνωστό
Την Κίρκη να προσέξεις το σέξ τις σέξυ θεές και την συμβουλή του Ερμή μαζί με το Μώλυ να έχεις πάντα στο μυαλό για να μην καταλήξεις χοίρος σε σελίδες γουρουνοποιών. Δεν κάνει καλό.Τα κόμματα τις θρησκειολογίες θεούς και αγάπες Σειρήνων …. Σείριους Ανδρομέδιους διαστημόπλοια Ελλανίων μαζί με τις εκκλησίες ναούς και συναγωγές καλύτερα να αποφύγεις γιατί καίνε και τσακίζουν το νοητικό και όταν βρεθείς στην Καλυψώ να έχεις μαζί σου στο τσεπάκι ένα αυτοσχεδιαστικό σκοπό και να κοιτάς τον Ελληνικό των Ονομάτων Ουρανό.
Θα φθάσεις στην Ναυσικά και οι φίλοι άνθρωποι θα σε υποδεχθούν θερμά.
 Μην εγκλωβιστείς σε προσθήκες φίλων και σε ένα νησί θαυμαστών αυτάρεσκα εγκλωβιστείς.
Να συνεχίσεις όταν ξεκουραστείς και όταν σε ένα νησί ευθύ βρεθείς να πάρεις το ανηφόρι με πρώτο αγέρι κοιτάζοντας ένα αστέρι που σου γνέφει νοσταλγικά ανακατεύοντας στο μέτωπο σου τα μαλλιά.

Η ζωή μου στο ΦΒ Διαδικτυακά

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΩΡΩΝ

NICOLAS POUSSIN O XOΡΟΣ ΤΩΝ ΩΡΩΝ (Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ)The Wallace Collection, London 1636

Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣ
Ζούμε μες στη λήθη των μεταμορφώσεών μας
Οκνηρή είναι η μέρα προκομμένη η νύχτα
Μια κούπα αγέρα μεσημεριάτικου η νύχτα τη φιλτράρει και τη φθείρει
Η νύχτα σβήνει τη σκόνη από πάνω μας

... Όμως τούτη η ηχώ που κυλάει στη μέρα ακέρια
Τούτη η ηχώ έξω απ’ το χρόνο του άγχους ή των χαδιών
Η ακατέργαστη τούτη άβυσσος άνοστων κόσμων
Και κόσμων αισθητών διπλός είναι ο ήλιος της

Νά’ μαστε τάχα κοντά ή μακριά από τη συνείδησή μας
Πού νά’ ναι τα όρια οι ρίζες ο σκοπός μας
Είμαστε κορμί με κορμί είμαστε γη πάνω στη γη
Γεννιόμαστε από παντού είμαστε ασύνοροι
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ

 

Ο ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΡΜΗ ΝΑ ΑΝΑΓΓΕΊΛΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ LE SUEUR Eustache Paris ; musée du Louvre  17Ος ΑΙΩΝ.
Ως ερωτικός ο Ελληνικός λόγος είναι ενωτικός συμφιλιωτικός εξισωτικός λόγος ισοτιμίας.Η ερωτική εξομολόγηση φέρει στην παγκόσμια ενότητα αυτό το μήνυμα και αποτελεί κάλεσμα για την εφαρμογή της ανοικοδομήσεως της ανθρωπότητας του Λόγου, του λέγοντος τον λόγο τους Ερώντος και του Ερωμένου Λόγου.
Η πανανθρώπινη αυτή διακήρυξη της Ελληνικής γλώσσας, ως διακήρυξη πανερωτικής ενότητας , ως αυθεντικός πανερωτισμός, ως λόγος έρως είναι η πρόταση ειρήνης και ενός επίγειου παραδείσου, του αυτεξούσιου αυτόνομου ανθρώπου αυτογνωστικού παναθρώπου, όπου η παρουσία του θεού ακόμη και υπαρκτού περιττεύει γιατί ο άνθρωπος αυτός δεν διώκει τον θεό, αλλά τον προστατεύει.

Ο Ελληνικός λόγος είναι η εγκυρότερη έως τώρα παρουσία απόφανση του Είναι.Η ανθρώπινη ιστορία η οποία αρχίζει ουσιαστικά στην αρχαία Ελλάδα, όπου αναπτύσσεται η κριτική σκέψη αποκαλύπτεται ως η μεγαλύτερη αμφισβήτηση που γνώρισε ποτέ και μπορεί αναγνωρίσει το Είναι.
Αυτό είναι το πρώτιστο μάθημα της Ελληνικής γλώσσας και υπάρχει αυτοτελώς στο λέγω του Ομηρικού διαλέγομαι.

Ο Ελληνικός λόγος είναι από την φύση του δημοκρατικός και κατ ουσίαν ερωτικός
Αναγορεύοντας την ποίηση κα εξοχήν ερωτική εστία.
Από το πρώτο εκπορεύτηκε η διαλεκτική και ο διάλογος και από το δεύτερο η λογική και ο λόγος.
Ο άνθρωπος προγενέστερος των θεσμών και ο μόνος απ όλα τα όντα που εκπονεί θεσμούς αναγορεύεται και ο ίδια σε θεσμούς.
Πριν από τον homo oeconomicous homo eroticus.της νομικής διευθέτησης και οργάνωσης θεσμός προηγείται η φυσική του σύσταση και παρουσία όπου ο έρως επικρατεί.
Έξω από τον άνθρωπο δεν υπάρχει η οικονομία ενώ, ο έρως επικρατεί και η ερωτική λειτουργία άμεσα συνδεδεμένη με την φυσική συντήρηση.
Η ελληνική σκέψη μυθική και λογική δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για την πρωταρχικότητα της ερωτικής λειτουργία για την ευρύτερη δικαιοδοσία την καθολική παρουσία και τον κυρίαρχο ρόλο της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Έκτωρ, ο Οδυσσέας και ο Αχιλλέας είναι πρότυπα ερωτικής συμπεριφοράς.
Η Ελληνική διαλεκτική απόρροια του Ομηρικού διαλέγεσθαι το οποίο έφερε την ανθρώπινη ιστορία στο Ελληνικό λέγειν είναι μια ερωτική συμφωνίας ζωής που αντιτίθεται στην Ευρωπαϊκή διαλεκτική του θανάτου.

Η ερωτική ετυμολογική αξία του Ελληνικού λόγου παγκόσμια μοναδικότητα ανταποκρίνεται κατά την κυριολεξία στο θεμελιώδες ερώτημα περί της ουσίας και του προορισμού του κόσμου και του ανθρώπου.
Ο έρως και ο λόγος απαντά στο ερώτημα της ουσίας του ανθρώπου και του κόσμου μέσω της σημαντικής των Ελληνικών λέξεων και της σκέψης της Ελληνικής γλώσσας.
Αποτελεί μαθητεία με δάσκαλο τον Ελληνικό λόγο.
Αυτό που κάνει διαφορετικό τον κόσμο του Διός είναι ότι πρόκειται για ένα κόσμο εξατομικευμένο προσωπικό.
Κάθε τι που έρχεται στο φως είναι ένα άτομο με προσωπικότητα και συνείδηση.
Ο κόσμος αυτός είναι επομένως έτοιμος να υποδεχθεί ένα ανανεωμένο έρωτα.
Όχι πλέον τον άφωνο άμορφο και απρόσωπο έρωτα της φυσικής αντικειμενικότητας του ενστίκτου της αναπαραγωγής και του φυσικού κοινωνικού καταναγκασμού αλλά τον έρωτα της ελεύθερης επιλογής της αισθητικής αγαλλίασης και της δημιουργικής πνοής.
Τον έρωτα με το ανθρώπινο πρόσωπο και το πανανθρώπινο λέγειν.
Η αλλαγή που συντελείται είναι στρατηγικής σημασίας και το ερωτικό αιτούμενο είναι η χαρά, το αίσθημα το ωραίο.
Ο έρωτας συνδέεται με την ομορφιά το αίσθημα την νόηση, την χάρη και την τρυφερότητα είναι ο έρωτας μετά της φιλικότητας, περάν του βιολογικού καθολικού φυσικού πόθου είναι έρως ενανθρωπισμένος.
Αν ο άνθρωπος πραγματώθηκε ως άνθρωπος περισσότερο απ οπουδήποτε αλλού , αν ονομάσθηκε όσο πουθενά αλλού τόσο ουσιαστικά από την Ελληνική γλώσσα αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ελληνικός κόσμος και η Ελληνική γλώσσα νου και καρδιά έχει τον έρωτα βασιλιά.
Ο Ελληνικός έρως είναι ανθρωπισμός.
Το νέο καταστατικό το δείχνει ο Όμηρος εύγλωττα στο επίπεδο των θεών και στην τυπική του μορφή με την περίφημη σκηνή όπου η Ήρα σαγηνεύει τον Δία.
Οι πληροφορίες που αντλούμε από αυτό το άκρως ενδιαφέρον επεισόδιο είναι όντως αποκαλυπτικές.
Ο έρως παντοδύναμος ούτε ο παντοκράτωρ Ζευς δεν μπορεί να του αντισταθεί ευφυής μετέρχεται στρατηγημάτων στοργικός τρυφερός και προπάντων εύγλωττος.
Η ερωτική διαδικασία έχει δομή συνομιλίας και διαλόγου.
Ενώνοντας τους ανθρώπους κατά ζεύγη ολοκληρώνει του ανθρώπους διότι αυτός που αγαπά τον άνθρωπο δεν έχει ανάγκη τον θεό.

Η τέλεση αντιθέτως του Ελληνικού ερωτικού ιερού μυστηρίου δωροδόκησε τον άνθρωπο δια του λόγου με την Συνείδηση.
Στους κόλπους της Ομηρικής ανθρωπότητας , ο έρως κατέχει καταφανώς πρωταρχική θέση, θέση αρχής, διαθέτοντας αυτό που αποτελεί οικουμενικό αίτημα και προς ο οποίο κατευθύνεται, το μοναδικό που διερμηνεύσει και να εκφράσει το μεγαλείο:
Την ομορφιά.
Αυτή την ομορφιά που αυτός που αγαπά βλέπει στον άλλο.
Όχι η ομορφιά της επιφάνειας αλλά η ομορφιά του βάθους της ψυχής της προσωπικότητας εκείνη που παιδαγωγεί και εντάσσει την ομορφιά του προσώπου του σώματος της ύλης του σημαίνοντος αλλά πρωτίστως η ομορφιά της σημασίας.
Το στοιχείο του έρωτος είναι η ομορφιά.
Ο Ομηρικός έρως εκτός από την ομορφιά αίτημα συνολικό του κόσμου είναι και λόγος φορέας εκδηλότητας ειλικρίνειας και πασιφάνειας.
Συνδέεται με τον θεό Φάνη και η Αφροδίτη είναι εύλποια ποντεία διασφαλίζει την πορεία και ανοίγει νέους δρόμους.
Η πραγματική ελληνική θρησκεία είναι ένας ερωτικός ουσιαστικός μονοθεϊσμός.Συνδεδεμένος με την αξία με τον λόγο και με την ομορφιά ο έρως αυτός είναι προσήλωση στο άξιο να αγαπηθεί δεν έχει καμιά σχέση με το πάθος τον οίκτο ή το έλεος.
Το στοιχείο του βρίσκεται στην τιμή και στην δημιουργία.
Ο ανάπηρος έρωτας δεν μπορεί να πετάξει, δεν περικλείει πλέον τη διαρκή επιθυμίας της αθανασίας μη έχοντες οι άνθρωπο εμπιστοσύνη στον έρωτα δεν έχουν ούτε αυτοσεβασμό συμβάλλοντας στην συνεύρεση χωρίς το βάθος της καθολικής επικράτησης μιας αφοπλισμένης ψυχής.
Ο υποχείριος ευρωπαϊκός πολιτισμός της ιουδαιοχριστιανικής μυθολογίας ακρωτηρίασε την Αφροδίτη απεδύθηκε την ελληνική ουσία του έρωτος με αποτέλεσμα την νόθευση και τελικώς την ολοσχερή αποξένωση του από τον Ελληνικό λόγο.
Η ευρωπαϊκή κρίση είναι στο βάθος κρίση Ελληνικότητας!
Ο Ελληνικός έρως είναι τίμιο πνεύμα θαυμαστής του κάλλους, ορθός λόγος και υπέρτατη δικαιοσύνη ως δικαίωση του άξιου να αγαπηθεί και ως υπέρτατη δημιουργική ελευθερία του ικανού να αγαπά όχι με όρους του πιστεύω εξουσιαστικούς αλλά με συνθήκες λόγου απελευθερωτικούς.
Λ. Η διαλεκτική απολογία του Έρωτος

ΣΤΟ ΛΥΚΑΥΓΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΜΕΡΑΣ

Η ΜΕΡΑ ΞΥΠΝΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ  Gaetano Previati  Trieste, Civico Museo Rivoltella – Galleria d’Arte Moderna
Το σύμβολο του Ήλιου και η Ελλάς είναι η χώρα του Ήλιου Απόλλωνα, η χώρα του φωτός. Υπάρχει ένα σημείο αναφοράς, ένα κέντρο βάρους και η ακτίνα μπορεί να διευρύνεται χωρίς να χάνεται το κέντρο του κύκλου.
Σε αυτό το κέντρο τοποθετείται αναμφισβήτητα ο Όμηρος και τα Θαυμαστά Έπη του. Είναι το ισχυρό χαρτί του Ελληνισμού, η θαυμαστή κληρονομιά μας, διάσημος, με διεθνές διαβατήριο, γνωστός σε όλο τον κόσμο, αγαπητός και κοσμοπολίτης. Η ευφυία του Ομήρου συνίσταται στο ότι κατόρθωσε με τον τρόπο υπερκεράζοντας την κατασταλτική εξουσία να διασώσει το έργο του. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα τόσο στο προσωπικό όσο και στο συλλογικό. Σκιαγραφεί όλους τους χαρακτήρες της ζωής καταστάσεις και συνθήκες την συμπεριφορά, την δράση, την αντίδραση και το πεπρωμένο τους
 Στο κόσμο των ιδεών, γεννεσιουργεί ο μεγάλος δημιουργός ισχυρά σύμβολα και πρότυπα ανθρώπων και απαράμιλλων πολεμιστών.
Η σύνδεση μαζί τους, η αναφορά και η ενεργοποίηση τους μας δίδει υψηλής ποιότητας ενέργεια διότι στην ουσία καθίσταται συνδετικός κρίκος με την πρωταρχική πηγή του Λόγου των Ελλήνων.
Στέκεται ως η Διαχρονική Διακήρυξη της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού και η υπογραφή και η εγγύηση για την Επιστροφή του. Οι λόγοι για να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτόν είναι πολλοί.
1.Με αυτό τον τρόπο θα περάσουν στο περιθώριο άλλα βιβλία και γραφές σαφώς υποδεέστερα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον, θολώνουν το τοπίο και απομυζούν την ενέργεια μας.
2.Ο Όμηρος και η υψηλού επιπέδου γνώση του είναι ΘΕΣΙΣ όχι σε αντίθεσις. Αντίθεση μπορεί να έχει ο καθένας και συνήθως έχει αντίλογο και διαφωνίες και ο λόγος είναι ο μεγάλος δυνάστης, όπως λέγει και ο Γοργίας. Θέση έχει αυτός που έχει την σκέψη, τον δυνατό νου, αυτός έχει το σχέδιο και την πρόταση δυνατή πραγματικά.
3. Οπωσδήποτε πρέπει να κερδηθεί η μάχη στο διαδίκτυο της τηλεμαχίας με ιστοσελίδες της αποκωδικοποίησης των Επών και της Ελληνική Μυθολογίας, της πραγματικής ιστορίας των Ελλήνων.
4. Αυτό μπορεί να γίνει και σε κάθε πόλη και γειτονιά και να παίξει τον ρόλο της σάλπιγγος της Μούσας Κλειούς και την αντιστοιχία του Θούριου του Ρήγα Φεραίου. Να αποτελέσει την μεγάλη του Έθνους σχολή, όχι απλώς του γένους.
5. Ο Όμηρος είναι και ένα αιχμηρό σκεπτόνιο και ένα ισχυρό μιμίδιο, κωδικός που διαδίδεται εύκολα και γρήγορα και αυθόρμητα γιατί συνεπαίρνει τον κόσμο, αφού είναι η μάχη, η ειρήνη, ο πόλεμος, το ταξίδι, η μεταφυσική, η επιστήμη, οι κωδικοί αριθμοί και λέξεις, το τραγούδι, η φιλοσοφία, η πολιτική, η τέχνη, η Ελληνική Μυθιστορία, η γνώση και η αυτογνωσία.
7. Μιλάει στις καρδιές όλων των ανθρώπων με τον Τηλέμαχο, στο Νου με τον Οδυσσέα και στην Ψυχή με την Πηνελόπη. Και έχει γραφεί με τον μαγικό τρόπο ενός πολεμιστή για να γυρίζει τον τροχό της ιστορίας και να γράφει ο Ελληνισμός λαμπρές σελίδες.
8. Μπορούμε όλοι να βρισκόμαστε εκεί και να ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας τις ρίζες μας την πατρίδα μας, να πίνουμε νερό από την κρυστάλλινη πηγή του, να καθαρίζουμε τα πόδια μας και το μυαλό μας στο καθαρό νερό των Νίπτρων του .
9. Ο Όμηρος είναι Ποιητής και Δημιουργός των Θεών των Ελλήνων και του Λόγου. Οι Θεοί είναι ενεργοποιημένες σκεπτομορφές που δημιουργούνται από τους ανθρώπους γιατί η ενέργεια είναι απρόσωπη και δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή.
10. Οι Έλληνες είχαν και έχουν πλήρη γνώση τόσο της ύλης όσο και των μορφών της ενέργειας και των μετατροπών της. . Η φυσική είναι η εξήγηση της μεταφυσικής και όποιος δεν γνωρίζει το δεύτερο σε βάθος αγνοεί και το πρώτο σε πλάτος.
11. Ο ρόλος των συμβόλων προτύπων και αρχετύπων είναι πολύ ισχυρός γιατί επιδρά έμμεσα στο υποσυνείδητο και το ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση που δείχνει.
12. Πρώτος στόχος είναι η ένωση. Αυτό που πέτυχε ο Αλέξανδρος με μια συνεργασία των Ελληνικών δυνάμεων θαυμαστή.Οδυσσειακό πνεύμα και μια Αλεξανδρινή μέθοδο, οργάνωση και στρατηγική! Με τον τρόπο και την αλάνθαστη τακτική τους.
Με συνεχή επανάληψη και επίκληση. Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος επαναλαμβάνει την φράση ροδοδάκτυλη αυγούλα Ηώ.

Κώδιξ Μελησιγενής

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΗ   1771 ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΒΡΟΥ JACQUES-LOUIS DAVID

Α Ιλιάδος, πέρεισε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη
νείατον ἐς κενεῶνα ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ•
τῇ ῥά μιν οὖτα τυχών, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψεν,
ἐκ δὲ δόρυ σπάσεν αὖτις• ὃ δ’ ἔβραχε χάλκεος Ἄρης
ὅσσόν τ’ ἐννεάχιλοι ἐπίαχον ἢ δεκάχιλοι 860

Η Ειρήνη και ο Πόλεμος, Αφροδίτη και Άρης, είναι ζευγάρι στην πολικότητα της ίδιας δημιουργικής ευθείας γραμμής, φιλότητα και νείκος όψεως διπλής. Η αγάπη χωρίς την δύναμη γίνεται γλυκανάλατη βαρετή και ανούσια είναι ζητιανιά , η ειρήνη δε υποταγή. Αλλά και η δύναμη χωρίς την αγάπη καταλήγει μια βαναυσότητα βαρβαρότητα και σε ένα γκροτέσκο πρωτογονισμό. Ο Διομήδης χτυπά τον Άρη και καταδικάζει τους εγκληματίες πολέμου διότι ακόμη και στο πεδίο της φυσικής μάχης σώμα με σώμα δεν πρέπει να υπερβαίνει κανείς το μέτρον καταλήγοντας σε μια κτηνωδία. Η ανθρωπότητα γνώρισε και γνωρίζει και αυτή την πλευρά του πολέμου με την μορφή υπερβολικών πολεμοχαχών «Άρηδων» ιδίως των φονταμενταλιστικών ποδηγετούμενων θρησκειών , αυτών «που πολεμούν για την αγάπη και κυριαρχία του θεού» με πολύ μίσος τους ανθρώπους παραλόγως. Η Σοφία ενός σκεπτόμενου νου δεν μπορεί να συμφωνεί με αυτό…θεωρώ ,γι αυτό και χτυπά τον Άρη στην βουβωνική χώρα με δόρυ από χαλκό και ο Άρης αποσύρεται με βροντερό ουρλιαχτό.

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ο ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ Arthur Wilhelm Fitger 1900 ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

 Γιατί ο Διομήδης τραυματίζει την Αφροδίτη με την έγκριση, την προτροπή και την βοήθεια της Αθηνάς;;;;;;
Διότι η Σοφία του Διομήδη, Διός μήδομαι, σκέπτομαι σαν τον Δία, δεν επιτρέπει να χρησιμοποιείται η ΑΓΑΠΗ υπερβολικά ,δημαγωγικά από θεές ,θεούς και γιους θεών όταν χρειάζεται κανείς στο υλικό πεδίο της μάχης να πολεμά.

Οι πολεμιστές, που ταξιδεύουν στον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο,
αποφεύγουν να μιλούν πολύ... για την …αγάπη.
Προτιμούν τις πράξεις και τα έργα αγάπης από τα λόγια της αγάπης.
Ο λόγος είναι ότι αυτά τα λόγια έχουν χρησιμοποιηθεί δημαγωγικά και έχουν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και αισχροκέρδειας.
Σε ένα κόσμο ταλαιπωρημένο, διψασμένο για αγάπη, πεινασμένο για λίγα ψίχουλα στοργής και συμπάθειας είναι εύκολο να πουλήσειςαισθήματα και συναισθήματα προς ίδιο όφελος και να τα εξαργυρώσεις σε χρυσό.
Όμως οι πολεμιστές δεν θέλουν χρυσωμένα χάπια και δεν θέλουν
υπνωτιστικά λόγια, δεν θέλουν λόγια και μόνο λόγια… ψεύτικα και μεγάλα.
Οι πολεμιστές είναι πρακτικοί άνθρωποι, και εκτός από αθεράπευτα ρομαντικοί είναι άνθρωποι της δράσης, της απόδειξης και της εργασίας.
Δεν θα επιτρέψουν παιγνίδια με την καρδιά τους και ψεύτικες υποσχέσεις τυλιγμένες σε ροζ κορδέλες.

Και φυσικά τον πρώτο που θα υποβάλουν σε εξονυχιστική εξέταση είναι,τον εαυτό τους γιατί τα μεγαλύτερα ψέματα αρχίζουν και τελειώνουν εκεί.
Παγιδευμένοι όλοι σε μια αυτοανάκλαση ενός εγωκεντρικού και σχιζοφρενικού εαυτού.
Τι είναι αγάπη; Σε τι συνίσταται;Πως έχει χρησιμοποιηθεί και πως χρησιμοποιείται και γιατί;

Η αγάπη δεν είναι αίσθημα αλλά πάντα είναι μια δράση, μια δραστηριότητα.
Πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν ένα αίσθημα αγάπης και που ενεργούν μάλιστα ανταποκρινόμενοι σε αυτό το αίσθημα, ενεργούν με όλους τους τρόπους μιας άστοργης και καταστροφικής συμπεριφοράς.Από το άλλο μέρος, ένα άτομο που αγαπά αληθινά θα αναλάβει και θα επαναλάβει συχνά μια στοργική και εποικοδομητική δράση απέναντι σε ένα άτομο, συνειδητά.
Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που συνοδεύει την εμπειρία της κάθεξης.
Η κάθεξη είναι μια διαδικασία με την οποία ένα αντικείμενο γίνεται σημαντικό για μας.Από την στιγμή που το αντικείμενο έγινε κατοχή μας, επενδύεται με την ενέργεια μας σαν να ήταν μέρος του εαυτού μας και αυτή η σχέση μεταξύ του εαυτού μας και του επενδυμένου αντικειμένου λέγεται κάθεξη.
Η λαθεμένη αντίληψη ότι η αγάπη είναι ένα αίσθημα είναι γιατί μπερδεύουμε την κάθεξη με την αγάπη.
Αυτή η σύγχυση είναι δικαιολογημένη, μιας και οι διαδικασίες είναι ομότυπες.
Όμως υπάρχουν και πολλές διαφορές.
Μπορούμε να κατέχουμε ένα οποιοδήποτε αντικείμενο άψυχο ή έμψυχο,

με πνεύμα ή χωρίς πνεύμα.
Ένα άτομο μπορεί να επενδύει την ενέργεια του, να κατέχει, στο χρηματιστήριο, σε ένα κόσμημα ή ακόμη και στο θεό σαν προέκταση της προβολής και μπορεί να αισθάνεται αγάπη για αυτά τα πράγματα και πλήρη εξάρτηση από αυτά.
Ακόμη μπορεί να κατέχει ένα άνθρωπο και να μη τον νοιάζει καθόλου η πνευματική ανάπτυξη αυτού του ανθρώπου.
Στην πραγματικότητα, το εξαρτώμενο άτομο, φοβάται την πνευματική ανάπτυξη του ατόμου , στον οποίο επένδυσε την ενέργεια του.
Η αληθινή αγάπη συνεπάγεται την συνέπεια και την άσκηση της ορθής κρίσης.
Η λέξη κλειδί γι αυτήν την διάκριση είναι η βούληση.Η αγάπη ως η βούληση να προεκτείνεις τον εαυτό σου με σκοπό να καλλιεργήσεις την δική σου και του άλλου την πνευματική ανάπτυξη.
Η αληθινή αγάπη είναι βουλητική όχι συναισθηματική.
Το πρόσωπο που αγαπά, το κάνει, γιατί πήρε μια απόφαση να αγαπά..Η κοινή τάση να συνδέεται η αγάπη με το αίσθημα της αγάπης, κάνει τους ανθρώπους να τρέφουν κάθε λογής αυταπάτες.
Είναι φανερό ότι υπάρχει κάποιο συμφεροντολογικό κίνητρο σε τούτη την τάση να συνδέεται η αγάπη με το αίσθημα της αγάπης.
Είναι εύκολο και καθόλου δυσάρεστο να βρίσκει ένας στοιχεία αγάπης στα αισθήματα του.
Μπορεί να είναι δύσκολο και οδυνηρό να ψάχνει κανείς για στοιχεία αγάπης στις πράξεις του.
Καθώς όμως η αληθινή αγάπη είναι μια πράξη βούλησης που συχνά υπερβαίνει τα εφήμερα αισθήματα αγάπης ή την κάθεξη, σωστό είναι να πούμε ότι η αγάπη είναι αυτό που η αγάπη πράττει.Η αγάπη και η μη αγάπη, όπως και το καλό και το κακό, είναι αντικειμενικά και όχι υποκειμενικά φαινόμενα..
Υπάρχουν πράξεις που δεν είναι αγάπη και ο ορισμός της αγάπης δηλώνει προσπάθεια.
Όταν υπερβαίνουμε τον εαυτό μας και βαδίζουμε ένα ακόμη χιλιόμετρο, το κάνουμε σε αντίθεση προς την αντίθεση της οκνηρίας και την αντίσταση του φόβου.
Την υπέρβαση να βγούμε από τον φόβο την ονομάζουμε θάρρος..
Η αγάπη λοιπόν είναι μια μορφή εργασίας ή μια μορφή θάρρους.
Συγκεκριμένα είναι εργασία ή θάρρος που τείνουν προς την πνευματική καλλιέργεια του άλλου η της δικής μας.
Μπορούμε να εργαστούμε και να επιδείξουμε θάρρος προς άλλες κατευθύνσεις αλλά κάθε εργασία ή θάρρος δεν είναι αγάπη.Εφ’όσον όμως απαιτεί την υπέρβαση του εαυτού μας και του 'εγώ' μας, η αγάπη είναι πάντοτε εργασία και θάρρους.
Μα πάνω απ΄’όλα η αληθινή αγάπη είναι μια ουσιαστική πράξη αυτογνωσίας

και η ρεαλιστική προέκταση της.Χωρίς αυτή την προϋπόθεση είναι ανύπαρκτη και ανειλικρινής.
Πως μπορείς να εμπιστευθείς τα αισθήματα αγάπης κάποιου,που δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του, που δεν τον έχει γνωρίσει, δεν τον έχει ψάξει, δεν το έχει δοκιμάσει ,δεν έχει τολμήσει να αναμετρηθεί με την σκιά του και να την θέσει υπό έλεγχο, που δεν έχει κάνει το ταξίδι αυτογνωσίας ενός... Οδυσσέα;
Οι πολεμιστές δεν μιλούν εύκολα για αισθήματα και για αγάπη, ούτε για... τον θεό.
Τηρούν τις απαραίτητες αποστάσεις αμοιβαίου σεβασμού και κατανόησης.
Στοχεύουν, στον αυτοσεβασμό, στην αυτογνωσία, στην αυτοπειθαρχία και στην συνέπεια των λόγων με τα έργα τους.
Μπορούν όμως να μιλήσουν τολμηρά και επαναστατικά για το άνθρωπο και τις δυνατότητες του και να φωτίσουν όλα τα πεδία της αντίληψης γιατί είναι μέσα στα πλαίσια των γνώσεων τους και των ορίων τους.
Τα συναισθήματα τους, τα δοκιμάζουν πολύ, τα περνούν από φωτιά και σίδερο, γιατί δεν θέλουν να είναι ψεύτικα επιπόλαια και ρηχά και θέλουν
να προέρχονται από την καρδιά τους για να είναι αληθινά
και να έχουν αποδείξει... την αντοχή και την εμπιστοσύνη.
Τα συναισθήματα στους πολεμιστές και η αγάπη διαρκούν για πάντα
και ισχύουν όπως και ο λόγος τους... άπαξ και δοθεί.

Λόγια αγάπης ή... Έργα Αγάπης;

Π. Ο δρόμος της αγάπης 

"ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ"

25 Νοεμβρίου του 1826: Η φρεγάτα «Ελλάς», η ναυαρχίδα του ελληνικού επαναστατικού στόλου, φθάνει στο Ναύπλιο . Αρχικά ονομαζόταν «ΕΛΠΙΣ».

Η ΦΡΕΓΑΤΑ ΕΛΛΑΣ!
Ελλάς Ελλήνων Ενεργών Πολιτών!
Αυτό να αρκεί. Δεν χρειάζονται άλλοι επιθετικοί προσδιορισμοί και ετικετοποιήσεις.Σπάζοντας σκουριασμένες αντιλήψεις τις θεοκρατικές και τις διαιρεμένες τις κομματικές.
Στην σωστή απόσταση από τον θεό, με κέντρο τον Άνθρωπο και σε  αυτό που μας ενώνει σαν ανθρώπους και Έλληνες, όχι αυτό που μας χωρίζει και μας αποδυναμώνει.
Να θυμηθούμε πως είμαστε Έλληνες πολίτες όλου του καινούργιου γαλαξιακού κόσμου.
Έχουμε την γνώση, την ιστορία, την κληρονομιά την εμπειρία του παρελθόντος και ενός μεγάλου ταξιδιού βασανιστικού.
Με ενωμένα ευθυγραμμισμένα όλα τα κέντρα του νου, της καρδιάς και μιας απόρθητης ανέγγιχτης ψυχής, Δήλος, Ολυμπία, Κρήτη, Παρθενών, Όλυμπος, Ιθάκη, Σαμοθράκη, Ρόδος, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, Ελευσίνα, Δωδώνη, σε μια ευθεία συνεργασία ευφυΐας αρμονίας και οι Δελφοί στο κέντρο ενός κύκλου.Ξαναβρίσκοντας την χαμένη μας υπερηφάνεια, στην σωστή της άψογη βάση, την χαμένη αυτοπεποίθεση, την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας σε δημιουργική δομή, την αρμονία και την ισορροπία στην εξελίξιμη διάσταση, την μνήμη και την Μνημοσύνη, καταργώντας την Λήθη και την λησμονιά, την αυτοκαταστροφή και τον εγωιστικό ανταγωνισμό, σε μια γέφυρα ευφυούς συνεργασίας ενώνοντας τις δυο πλευρές του ανθρώπου του σοφού.

Είμαστε Έλληνες!Είμαστε εδώ! Aπαντες παρόντες ζωντανοί στην σκηνή,
το ξημέρωμα του καινούργιου αιώνα με επίγνωση συνείδηση ευθυγραμμιστική

Μπορούμε να κάνουμε το θαύμα.
Πάντα μπορούσαμε!
Είναι στο πεπρωμένο μας!
Το πεπρωμένο των Ελλήνων.
Η Ελλάς στο 21 ον αιώνα σε ένα δρόμο Νου Ψυχής και Καρδιάς, ενωμένη δυνατή σοφή, αξιοπρεπής γοητευτική ένας μεγάλος έρωτας παραμένει για κάθε ποιητή.

ΕΛΖΙΝ

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ

Μα,

πως φτιάχνεις μια σκάλα

… για ταξίδια στον… Ουρανό?

Κατά το νόημα που δίνει κάποιος
…. και τα υλικά για τη σκάλα και οι οδηγίες κατασκευής της
ή σαν πουλιά πετώντας με φτερά..
πάνω από θάλασσες και κύματα αγριωπά.

Γιατι εχουμε αφησει την ομιχλη να μπει και μεσα μας?
;;;;
Να ένα σωστό ερώτημα!

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΟΥΡΑΝΟΥ !

ατενίζοντας τα ταξιδιάρικα σύννεφα ….το ηλιοβασίλεμα

21ος Αιών

Ένα τραγούδι …από ένα σύννεφο!

Αθηνά Κορυθαίολος

Η Αρματωσιά  της Σοφίας

Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη 908

Δαμάζοντας του Νου  τα κύματα

σε κάστρα άστρα  Ομηρικών Επών  τετράφαλα ψηλά 

Ε Ιλιάδος

Αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπ’ οὔδει
ποικίλον, ὅν ῥ’ αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν·
ἣ δὲ χιτῶν’ ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο
τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα.
ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετ’ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
δεινήν, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται,
ἐν δ’ Ἔρις, ἐν δ’ Ἀλκή, ἐν δὲ κρυόεσσα Ἰωκή, 740
ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλὴ δεινοῖο πελώρου
δεινή τε σμερδνή τε, Διὸς τέρας αἰγιόχοιο.
κρατὶ δ’ ἐπ’ ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον
χρυσείην, ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσ’ ἀραρυῖαν·
ἐς δ’ ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δ’ ἔγχος
βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
ἡρώων, οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη.

Μετά η Αθηνά το πέπλο το πολυστολσμένο
 άφησε που είχε ποιήσει με τα χέρια της
στο κατώφλι του  πατρός
τον χιτώνα του Διός εφόρεσε
και με όπλα θωρακίστηκε για το πόλεμο τον δακρυόεντα
στους ώμους την αιγίδα με θύσανο την τρομερή
στο κεφάλι δικέρατη περικεφαλαία  τετράφαλη χρυσή
που χωρούσαν στρατοί 100 πόλεων
σε φλογερό όχημα ανέβηκε με τα πόδια
 και έλαβε δόρυ μέγα στιβαρό βαρύ
δαμάζοντας στίχες ανδρών ηρώων
και όσους την κόρη του μεγαλοδύναμου
έχουν θυμώσει.

Γη Μήτηρ

Γαία Ρέα Δήμητρα Περσεφόνη Μητέρα

Ε Ιλιάδος

ὡς δ’ ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς κατ’ ἀλωὰς
ἀνδρῶν λικμώντων, ὅτε τε ξανθὴ Δημήτηρ 500
κρίνῃ ἐπειγομένων ἀνέμων καρπόν τε καὶ ἄχνας,
αἳ δ’ ὑπολευκαίνονται ἀχυρμιαί· ὣς τότ’ Ἀχαιοὶ
λευκοὶ ὕπερθε γένοντο κονισάλῳ, ὅν ῥα δι’ αὐτῶν
οὐρανὸν ἐς πολύχαλκον ἐπέπληγον πόδες ἵππων
ἂψ ἐπιμισγομένων· ὑπὸ δ’ ἔστρεφον ἡνιοχῆες.

Όπως ο άνεμος  μεταφέρει  τα άχυρα στα ιερά αλώνια
ανδρών λιχνιστών  όταν η ξανθιά Δήμητρα  ξεχωρίζει
με τους επειγομένους ανέμους τον καρπόν από τα  άχυρα
σε υπολευκαίνοντας  αχυροσωρούς, έτσι τότε οι Αχαιοί
λευκοί  έγιναν από την σκόνη που σήκωσαν ανάμεσα τους
  μέχρι τον πολύχαλκον ουρανόν
τα πόδια των  επιμισγομένων ίππων,
 στρεφομένων δε  από τους ηνίοχους.

ΤΟ ΤΑΓΚΟ ΤΗΣ ΓΗΣ

Ε Ιλιάδος 844
....αὐτὰρ Ἀθήνη
δῦν’ Ἄϊδος κυνέην, μή μιν ἴδοι ὄβριμος Ἄρης.

Μετά φόρεσε η Αθηνά την αόρατη περικεφαλαία για να μην την δει ο ισχυρός Άρης.

Γιατί φορά η Αθηνά του Πλούτωνος, αδελφού του πατρός Διός, τα όπλα τα μυστικά;
Ακυβέρνητες πολιτείες και αόρατες εχθροπραξίες στο πόλεμο των επιλογών του τροχού του Χρόνου.
Η Περσεφόνη αναφύει ή περιφονεύει τον εκπορθητή του Χώρου;
Μόνο οι σπόροι που δεν είναι καμένοι κατέχουν την δύναμη της δεύτερης δέσμης της συνείδησης ζωής του Πλούτου θεού για να ανεβούν στην πρώτη του καθαρού Νου.
Όσοι αντέχουν και όσοι μπορούν σε πράσινα λιβάδια ανιχνευτές της συνείδησης ιχνηλατούν και διάφανους μύθους να υλοποιούν.

Χαίρε Φρυκτωρέ αξιόμαχε πολεμιστή!
Πλησιάσαμε για να μας ψιθυρίσεις το μυστικό ατενίζοντας την άβυσσο.
Καιρός ήταν....
Σε ευχαριστούμε για αυτό.
Σε περιμέναμε μαζί με τα μυρμηγκάκια,τά ζουζούνια, τις πεταλουδίτσες
τρυπώνουν στα μαλλιά μας,στα δακτυλά μας στης καινούργιας Άνοιξης τον Χορό.

Καιρός είναι για της Γης και του Ουρανού... το ακαταμάχητο ερωτικό ταγκό!
ΕΛΖΙΝ

Α. Το σάλπισμα της Άνοιξης