Δρόμοι Καρδιάς

"Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική. "

Κ Καβάφης

ΙΡΙΣ

ΑΝΑΤΟΛΗ

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΥΡΑ ΤΟΥ   γκραβούρα του Εντουαρντ Σούλερ (1874)



Ανατολή



Πέρα ως πέρα στη γη της Ιωνίας
Δοξαστικό αχολόγησε τροπάρι!
απ΄ την Κνωσσό ως την Πέργαμο θεία χάρη
όπου  Ελλάδα πηγή της αρμονίας.
Και ω Σμύρνη πάντα εσύ μαργαριτάρι
στα μαλλιά της νεράιδας Μικρασίας!
Η Μίλητος δεν είναι πια καμάρι
της Ιστορίας, της Δόξας Εφεσίας!
οι καιροί σβήσαν τη φεγγοβολιά.
Σμύρνη, ξανά γεννήτρες είναι οι Μοίρες
χτυπήστε Ομήρων ιωνικών οι λύρες
μέσ΄ στη ζεστή της μάνας σου αγκαλιά
που ανοίγεται όλα για να τ΄αγκαλιάσει
και τα σκόρπια τα σπλάχνα της, μια πλάση.
Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ

ΘΕΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

"Η ανθρώπινη ελευθερία, δεν προσφέρει παρά μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίζουμε έναν κόσμο χωρίς ελευθερία είναι να γίνουμε τόσο απόλυτα ελεύθεροι, ώστε η ίδια η ύπαρξή μας να αποτελεί μια πράξη εξέγερσης|" ΚΑΜΥ

Ψυχές Αιωρούμενες

(δημιουργία Υιώτας: ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΦΎΛΛΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ, 2015)

Πολύλαλα τα κύματα ξεμάκραιναν τα σύνορα. 
Ο  βοριάς χάραζε νιοφούσκωτα τα μυστικά που σάστιζαν.
Από τότε μελετούσα τα όνειρα
όσα μπορούσαν να χωρέσουν  στο άδειο μπουκάλι.


Διάττοντες  αστέρες  τα όνειρα
Πρόσφασε να κάνεις μια ευχή,  ίσως πιάσει!

Μάγισσες λέξεις  στην απομόνωση της αβύσσου αναπτέρωναν
του γνησίου γαλάζιου την έλλειψη και την μοναδική του ήλιου έκταση
Οι σκιές; συχνά εύγλωττες.
άχρωμη υπόσταση τους στο ηλιοβασίλεμα
αλλού ο ήλιος στο παιδί

Όσοι αφροί της θάλασσας , αξεδιάλυτα αντιτεχνάσματα 
ανύφαντρων προικιών ενάντια στην ύπουλη υπομονή των μνηστήρων

ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
έγειραν ώμοι του βοριά στο βάρος της ιδιότυπης  μελωδίας
Εμείς  που είμαστε; Εμείς  που πάμε;

ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ
Ποτέ μην υποκύψεις  ποιητή!
Ψυχή είναι η ίδια η ποίηση
κι ας είναι ψυχές αιωρούμενες

Ποιητική  συλλογή

ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΦΥΛΛΑ του ΟΚΤΩΒΡΗ

ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ
Ν Υόρκη

ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ

Ακούραστοι Αγωνιστές

ΑΚΟΥΜΕ: ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
 
Α΄

Ακούμε: δεν θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες. Δεν μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δεν μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δεν μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.

Μάθε λοιπόν: 
Εμείς το ζητάμε.

Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς
Κανείς δεν θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω, το φαΐ είν’ έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δεν θα μπορείς άλλο να τρέχεις,
Θα μείνεις ξαπλωμένος. Κανείς
Δεν θα σε ψάξει για να πει:
Έγινε επανάσταση. Τα εργοστάσια
Σε περιμένουν.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες είτε όχι.

Λες:
Πολύν καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια
ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι:
Σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.


Β΄

Λες: Πολύν καιρό ήλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια
να ελπίσεις. 
Ήλπιζες τι; 
Πως ο αγώνας θα ’ναι εύκολος;

Δεν είν’ έτσι.
Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που:
Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο
Δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει
Θα χαθούμε.

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.

Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, 
Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.

Πηγή